Εγω μοναχα διεκδικω

Δημιουργός: curious

A happy vicar I might have been two hundred years ago,to preach upon eternal doom and watch my walnuts grow .E.B.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γιατι ολα φΘειρονται σ' αυτην, την γη ,

κι η γη , μονο σαν γη αναγενναται ,

αλιμονο , στο σαπιο το κορμι ,

που μονο σαρκα Θα γεννησει ,

και μονο σαν σαρκα Θα αναγεννηΘει .




Κι ειναι ο κοσμος τουτος δανεικος ,

και προσκαιρο λιμανι και ταξιδι ,

μα ο Θανατος , ακομη το μπορει , ο φυσικος ,

στο προσκαιρο της γης , τα ιχνη του ,

αναλειωτα ν' αφηνει .





Κι η πετρα ακομη , σιωπησε βαθια ,

γιατι κι αυτη , ως πετρα , την μοιρα της γνωριζει ,

πως υλη που γενναει υλη και μονο ,

τιποτα δεν οριζει .



Περαστικοι και δανεικοι του φυσικου υποστατικου , λοιπον,

και δανεικοι ακομη του Θανατου ,

γιατι το νημα που μας υφανε ,

δεν ειναι των παροδικων ,

μ ' αΘανατο και πνευμα κι αυλο .

Κι ανεγγιχτο υλικο , και τετοιο , καΘως κι αχρονο ,

υπερτατο καΘε γηινου Θανατου .




Ο Θανατος μας , ομως παραμενει αληΘινος ,

κι αυτο ειναι μια αληΘεια ,

που πριν συμβει ακομη , μας σκοτωνει .

Κι αν το αντιΘετο μπορουσε να συμβει ,

κι αΘανατοι να πορευτουμε , αιωνιοι .

Ποια η καταληξη , σ ' αυτην την γη ,

καθως ζωη αληΘινη , δεν ξερουμε , να ζουμε .




ΑφΘαρτοι σαν αερικα , αδειοι και κουφιοι ομως ,

σαν ξυλο που κατεφαγε σαρακι ,

και η ψυχη μας , πρωιμα γερασμενη ,

αιωνια ζωντανοι κι ομως , ηδη νεκροι και κουρασμενοι .




Μα , ποιος γεννηΘηκε στο φως ,

η σκεψη του συνεχεια ν ' αυξανει και ν ' απλωνει ;

Εγω γεννηθηκα μικρος και στερημενο φως ,

κι η αΘανασια με τρομαζει .

Μεσα σ' αγεραστο κορμι , μυρμηγκι να λουφαζει ,

και μ ' αλαζονεια περισση τον Αδη , να χλευαζει .



Ας μενει ο καρπος του αΘανατου ,

ανεγγιχτος κι αξοδευτος για αλλους ,

για οσους του φυσικου - το αιωνιο - δεν τους απωΘει ,

για οσους , του Θειου η ουσια , ενα και ομοιο ,

με την ουσια της ψυχης τους , προσομοιαζει - Μα ποιοι ;



Εγω μοναχα την Θνητοτητα μου διεκδικω ,

- περαστικος και εγκλωβισμενος σε τουτο , το κουφαρι -

και την αΘανασια της ψυχης μου .

σ' αυτην αορατα υφασμενος - του ανεγγιχτου και του αχρονου υλικου-

Και το υπολοιπο , του φυσικου υποστατικου -παροδικο καρπο-

το εναποΘετω εμπρος σας, ανεγγιχτο , αξοδευτο ,

ας βαφτιστει , αιωνια δικο σας .


- Προσκαιρο , παροδικο και αχαρο ,

το αιωνιο υποστατικο - υποζυγιο σας .



Εγω μοναχα την Θνητοτητα μου διεκδικω ,

και την αΘανασια της ψυχης μου ,

γιατι απ' του Θνητου , του πονου τον καρπο ,

Θα παραμεινει αΘανατη η ψυχη μου .






















[U]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-06-2011