Κι Όμως, Υπάρχει

Δημιουργός: Νεφελοβάτης

«Ου-τοπία, είναι ότι δεν έχει φανταστεί ακόμα κανείς..», Νεφελοβάτης…

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όλα γύρω μας καταρρέουν. Οι «οικονομίες», οι «κοινωνικές δομές», τα θεωρήματα που μας έμαθαν να πιστεύουμε, οι «αγορές», οι «πολιτικοί» που αποκαθηλώνονται καθημερινά, το ευρώ που για θεό μας είπανε πως είναι, το σύστημα, μέχρι και του «δημοσίου» η σιγουριά..

Κι εσύ περιπλανιέσαι σ’ έναν κόσμο που πεθαίνει μα την ψυχή σου δέσμια επιμένει να κρατά..

Κι ακόμα νομίζεις ότι είσαι σ’ έναν κόσμο «ελεγχόμενο», που από «αρχές» μαθηματικές και «θεμελιώδεις» «διοικείται»..

Κι όμως..

Το νιώθεις πως ειν’ αλλιώς..

Το Είναι σου το γνωρίζει..

Πως αυτό που βλέπεις γύρω σου, μια οπτασία είναι..

Σου είπανε πως ειν’ «πραγματικό», γι’ αυτό σου μοιάζει τέτοιο..

Μα το ξέρεις..

Πως είν’ αλλιώς..

«Σαν ένα αυτοκίνητο με σπασμένη τη μηχανή, που τσουλάει ακόμα, μια κι ειν’ σε κατηφόρα.. Κι εσύ νομίζεις ότι όλα είναι καλά, όλοι αυτό να σε πείσουν προσπαθούν, και για λίγο το καταφέρνουν. Κι όμως το νιώθεις, πως η κατηφόρα σε λίγο τελειώνει. Κι αυτό που θα δεις μετά, καμιά σχέση με τούτο εδώ δε θα ‘χει..»: Νεφελοβάτης

Μα παρόλο που το νιώθεις, στα παλιά μοτίβα περπατάς, μια κι εκείνα γνώρισες γι’ «αληθινά»..

Κι όμως…

Η Αλήθεια είναι άλλη..


Σ’ ένα κόσμο βρίσκεσαι που όλα μπορούν να συμβούν, κι όχι στη φυλακή που σου μάθανε..

Σ’ ένα κόσμο που κάθε δυνατότητα, τη δικιά της γωνιά έχει τόπο για να φτιάξει,

Σ’ ένα Κόσμο, που κάθε Όνειρο, να γεννηθεί και να ζήσει μπορεί..


Κι εσύ..

Στον Εφιάλτη εκείνων που και καλά κυβερνάνε είσ’ αλυσοδεμένος..

Μα για σκέψου..

Όλους αυτούς τους «ηγέτες», τους «κυβερνώντες», κι όσους αληθινά νομίζουν κυβερνούν..

Δες τους στου μυαλού σου την οθόνη, κι αναρωτήσου..


Μπορεί κανείς τους στον ήλιο, τιμόνι να βάλει..;

Μπορεί κανείς τους στη Γη να πει, πούθε θα ‘πα..;

Μπορεί κανείς τους ανέμους να διατάξει,

Ή άραγες μπορεί τ’ αστέρια στον ουρανό να σταματά..;


Κι εσύ ακούς Δοσίλογους, που σ’ αρρωσταίνουν,

Που την ψυχή σου, στο κενό τους σαλαγούν,

Κι όμως το Είναι σου, πέρα απ’ την καταχνιά τους αρμενίζει,

Σε παραδείσους που να δούνε δε μπορούν..


«Για όλα Τόπος Υπάρχει,

Για κάθε σκέψη,

Όνειρο,

Ευχή!»


«Να Θυμηθούμε», Χρειάζεται..!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-06-2011