Μόνο τέλος υπάρχει

Δημιουργός: Αθηνά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δε φοβάμαι τους άλλους πως κακό θα μου κάνουν,
δε φοβάμαι τους φίλους ότι θα προδωθώ,
δε φοβάμαι τους έρωτες που θα με πικράνουν,
τον εαυτό μου φοβάμαι, στα ίδια λάθη γυρνώ.

Δεν φοβάμαι τον άγριο καιρό που θα ζήσω,
δεν φοβάμαι τα δύσκολα ,τα πονεμένα κι όσα αλλά της έντονης ζωής τα δεινά,
δεν φοβαμαι πως ίσως να μην επιζήσω,
τ'άδεια χρόνια φοβάμαι που σαν άνεμος φεύγουν και εγώ μένω στα ίδια και τα ίδια ξανά.

Δε λυπάμαι αυτούς που πεθάναν για κάτι που ποθούσαν όσο τίποτα άλλο στη γη,
δε λυπάμαι αυτούς που κλάψαν ποτάμια δάκρυ για μια αγάπη που χάσαν μοναδική,
δεν λυπάμαι αυτούς που μισό ειν' το κορμί τους μα γεμάτη είναι μέσα βαθειά η ψυχή,
μόνο εμένα λυπάμαι που δεν ξέρω το λόγο που αξίζει να ζω ακόμα αυτή τη στιγμή.

Μην μου λέτε για κόλαση ούτε για ουρανό,
εγώ ξέρω μονάχα τι έχω περάσει εδώ,
μη μου λέτε μια μέρα η ευτυχία πως θα ρθει,
εγώ ξέρω πως για μένα μόνο τέλος υπάρχει...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-10-2005