Το Κυμα ( χωρις απωλεια)

Δημιουργός: curious

A happy vicar I might have been two hundred years ago,to preach upon eternal doom and watch my walnuts grow .E.B.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μεχρι εδω εφτασε καποτε το κυμα ,

αγκαλιασε με παθος την στερια ,

και φιλησε μ ' ερωτα βαθυ ,

τα βραχια , τα αδρα .




Και εκει που αποθεσε ζεστη αναπνοη ,

εκει εξωκειλε , για παντα στην ακτη ,

και σκορπισε στης φουσκοΘαλασσιας ,

τα χαδια τ ' αλμυρα .



Γλυκο νανουρισμα του φλοισβου

και αυρα ηχηρη , ν ' ανεμιζει στην ψυχη .

Ποσες ελπιδες κι ονειρα που εσβησαν στην αμμο ,

- καστρα γκρεμισμενα- κι ομως της θαλασσας , το βλεμμα ,

στις σταχτες της , τις Θαλασσι , αναγεννα ολες τις μνημες ,

τις χαμενες και τα περασμενα .

Και εκει που αποθεσε το κυμα την πνοη του ,

εκει , Θ' αφησει παλι την ζωη του .





Κι οταν στα βοτσαλα μ ' ορμη Θα ξεψυχα ,

στην αμμο μπατης λυγερος , την αρμη Θα σκορπα .

Κι ετσι Θα συνεχιζεται η ζωη , χωρις απωλεια ,

παντα με επιστροφη αιωνια .,

το ενα κυμα διωχνει - φερνει τ 'αλλο

κι ετσι Θ' αγγιζει στην ακτη , της Θαλασσας

το παΘος , το μεγαλο , χωρις απωλεια ,

παντα με επιστροφη αιωνια , αιωνια διαδρομη ..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-06-2011