Θαλασσινός καθρέφτης

Δημιουργός: Ηλιοστάλαχτη, Ζωή Μαριάννα Κασαμπαλή

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γαλήνεψε η θάλασσα,

Ο ήλιος χρυσάφι άπλωνε πάνω στα κύματα

Που απαλά χάιδευαν την ακτή

Σαν τη μάνα που χαϊδεύει το μωρό της..

Χύνονταν από τα μάτια σου

Και μ έλουζε,

Κάθε κοίταγμά σου

Κι ένα πέρασμα στην αιωνιότητα…

Ταξίδευα και δάκρυζα κι εγώ,

Αποσβολωμένη κοίταζα

τον όμορφο καθρέφτη σου

έλειπαν τα λόγια απ την ψυχή μου

μονάχα ένιωθα..

ένιωθα και πλημμύριζα

πότιζε η καρδιά μου απ τις σταγόνες

εκείνες που κάποτε έβγαιναν

κι άπλωναν δυστυχία

μα τώρα το δέος άφηναν

να κυριεύει την ύπαρξη μου..

δέος για την πιο καθάρια θάλασσα

το πιο αγνό συναίσθημα

τον πιο άψογο καθρέφτη

της ψυχής που είχα μπροστά μου..

κι ήταν τιμή μου η συνάντηση αυτή

πάνω σε μια ανάσα

που από δυο κορμιά γίνονταν ένα

με ένα μονάχα φιλί..

το φιλί της θάλασσας μου…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-06-2011