Μ' ακούς μαμά;

Δημιουργός: poetryf

http://gregordergrieche.blogspot.com/2011/06/blog-post_22.html

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μαμά, μεγάλωσες πολύ
κι αντί για χάδι και φιλί,
με σπρώχνεις στην πλατεία.
Τα δακρυγόνα σου να πιω
σφαχτάρι μες στο χασαπιό,
για ποια δημοκρατία;

Μαμά, ματώνεις όσο πας
που’ν’ το γαλάζιο που αγαπάς
στον ουρανό τον γκρι σου;
Και πού τα ωραία ελληνικά
στου Ομήρου σου την αμμουδιά,
ποιον βρίζει το παιδί σου;

Μαμά, συγνώμη αληθινά
μια στο φευγιό, δυο στο βραχνά
φοβάμαι να ατενίσω
Το παρελθόν σου το βαρύ
με λύγισε σαν το κερί
τρέμω μαμά, θα σβήσω.

Μαμά μου, γάλα μου ζεστό
το φως κι αν είναι πια σβηστό
δαδί σου εγώ θα γίνω…
Και μες στον κόσμο που μισώ
απ’ της ελπίδας τον κισσό
αγάπη θα σου δίνω.

Μ’ ακούς μάμα μου, σου μιλώ
βγάλε απ’ τ’ αυτιά σου τον πηλό
και στήσου όπως πρώτα.
Πέτα της λήθης το χαλκά
και με το βλέμμα στωικά
άναψ’ της γης τα φώτα!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-06-2011