με αλαζονεία

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ανέμιζες τη νιότη σου παντιέρα του αθανάτου
γιατί ποτέ δεν πίστευες πως θα την στερηθείς
με δίχως σέβας στη ζωή, μήτε φόβο θανάτου
με αλαζονεία έχοντας ποτίσει την ψυχή

περπάταγες και πίστευες σ’ ανήκει ο κόσμος όλος
για σένα φτιάχτηκεν η γης, κι η θάλασσα η πλατιά
και ολόδικό σου νόμιζες και τον ουράνιο θόλο
τα αστέρια που λαμποκομπούν βραδιά με τη βραδιά

μα ήσουν στο βάθος σου γυμνός, κι ήσουν κενός περίσσια
στην έπαρσή σου έχοντας στηρίξει τη ζωή
δίχως να υποψιάζεσαι ότι στο τέλος ίσα
διόδια πληρώνουμε, πλούσιοι μα και φτωχοί

αργά, μα το κατάλαβες πως δεν μπορείς να βάλεις
σέλα στου χρόνου την ορμή στο ρεύμα χαλινό
κι ότι το μίασμα του καιρού αδυνατείς να βγάλεις
απάνω από το δέρμα σου που απλώνεται γοργά

τώρα στη δύση σου κοντά σκέφτεσαι όλα τα πίσω
«στερνή μου γνώση» ,λέγοντας , «να σ’ είχα στην αρχή
να ήξερα να χαίρομαι με τα μικρά, να ζήσω
αντί να ευτελίζομαι , σώματι και ψυχή»

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-07-2011