Σύμβασις ορισμένου χρόνου 16

Δημιουργός: La Petite, ΧΙΩΤΗ ΣΩΤ. ΕΙΡΗΝΗ

Καλημέρα (αν και δεν τη βλέπω....)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΣΥΜΒΑΣΙΣ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΧΡΟΝΟΥ 16

Η ΞΑΝΘΙΑ

Η Ξανθιά (που δούλευε μαζί μου στο γραφείο), από την αρχή με αντιμετώπιζε κάπως. Μια μέρα στην αρχή μέσα στο λεοφωρείο της επιστροφής, παρατήρησα πως ό,τι και να έλεγα αντιμετωπιζόταν με χασκογελάκια και χαζοκοροϊδίες από την ίδια και μια άλλη κοπέλα που γυρνούσε μαζί μας με το ίδιο λεωφορείο.. και μ' ένα στυλάκι του "τι μας λέει τώρα η ηλίθια..."
Άλλες φορές, μας γύρναγε την πλάτη εντελώς απροκάλυπτα και δε μιλούσε καθόλου σε όλη τη διαδρομή, ούτε σ' εμένα ούτε στην άλλη κοπέλα..
Και γενικότερα και μέσα στο γραφείο, κυκλοφορούσε μ' ένα εντελώς σνομπ ύφος και δέκα καρδεναλίων τουλάχιστον, σνομπάροντας όλο τον κόσμο! Ένας θεός ξέρει πόσο μεγάλη ιδέα είχε για τον εαυτό της, μόνο και μόνο επειδή είχε καταφέρει - με βύσμα - να μπει στο δημόσιο, ξεκινώντας από καθαρίστρια και ελισσόμενη ταχύτατα στα γραφεία της Δημοτικής επιχείρησης. Συνήθης τακτική για τα δεδομένα του Ελληνικού Δημοσίου.
Μια άλλη μέρα καθώς γυρνούσαμε μέσα στο λεοφωρείο, δίπλα μας στεκόταν μια παρέα μικρών παιδιών (πρέπει να πηγαίνανε στο λύκειο), τα οποία γελούσαν και κάνανε χαβαλέ μεταξύ τους χωρίς να μας ενοχλούν στο παραμικρό. Η Ξανθιά άρχισε να δυσανασχετεί και να λέει διάφορα λες και της είχαν σκοτώσει τα παιδιά τη μάνα... Της λέω σε κάποια φάση - τι σου κάνανε τα παιδιά και κάνεις έτσι; εγώ τα χαίρομαι... Μακάρι να είχα ακόμη τη ζωντάνια τους και τη διάθεσή τους για ζωή!! - 'Ασε μας ρε Ειρήνη!! μου πέταξε και συνέχισε να έχει κατεβασμένη τη μούρη της μέχρι το πάτωμα, μέχρι που φτάσαμε στους Αμπελόκηπους όπου άλλαζε γραμμή λεοφωρείου..
Εκεί πια προσπαθώντας να φτάσει στην εξώπορτα και περνώντας ανάμεσα από την παρέα των παιδιών ξεσπάθωσε και άρχισε να λέει διάφορα και να βρίζεται με τα παιδιά!! Τα οποία βέβαια δεν της χαρίστηκαν...
Και γενικότερα η όλη της συμπεριφορά απέναντι σε όλους και απέναντί μου ήταν ένα μόνιμο σνομπάρισμα και μια πλήρως απαξιωτική συμπεριφορά... στο τέλος δεν άντεχα καθόλου να κάνω όλη τη διαδρομή της επιστροφής μαζί της και της έλεγα πως έχω δουλειά, ώστε να φεύγουμε χωριστά από το γραφείο και να μην είμαι υποχρεωμένη να υφίσταμαι την ξυνίλα της σε όλη την επιστροφή....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-07-2011