Θα ξαναπετάξω

Δημιουργός: wint_rip, Νεόφυτος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πάλι εδώ κάθομαι, βλέπω γύρω, η ώρα δύο και σαράντα ένα τα χαράματα, όλοι στο θάλαμο να κοιμούνται.. Φως μονάχα να δίνει η σελήνη. Σκέφτομαι, τι σκέφτομαι; Σκέφτομαι; Μπα δεν σκέφτομαι, απλά χαζεύω ιδέες . Α! Να ένα αστέρι, με καλεί να το αγγίξω. Να το χαϊδέψω, να το πιάσω! Αλλά δεν μπορώ, βαριά τα άρβυλα για να σε αφήσουν να πετάξεις, βαριές οι σκέψεις που κουβαλούν, μονάχα να σε έχουν εγκλωβισμένο στο ίδιο σου το βήμα. Το σηκώνεις και ακούς τις αόρατες αλυσίδες να σέρνονται, τις νιώθεις να σε τραβούν, πίσω, στο έδαφος. Στο έδαφος όπου αυτοί σε έχουν στα χέρια τους, γιατί αυτοί δεν ξέρουν να πετάνε, μπα, ξεχάσανε. Στα δεκαοκτώ μαθαίνεις να πετάς, όχι να εγκλωβίζεσαι, να πετάς, ΝΑ ΠΕΤΑΣ! Αλλά εσάς το κράνος σας έκοψε τα φτερά και τα πέταξε στα σκουπίδια, ξεχάσατε ότι τα είχατε. Ναι ρε! Κάποτε είχατε και εσείς φτερά αλλά το ξεχάσατε! Ο σκοπός του ανθρώπου είναι να πετάξει, να φύγει από ότι τον σκλαβώνει. Εσάς ο σκοπός σας είναι να μου κόψετε τα φτερά, δεν θα σας αφήσω, θα ξαναπετάξω ρε εγώ, θα ξαναπετάξω! Να σας βλέπω από ψηλά, να ουρλιάζετε στη κατάντια σας… Θα ξαναπετάξω. Ίσως όχι τώρα γιατί με κρατάν οι αλυσίδες σας αλλά δεν θα γίνουν ένα με εμένα. Με την πρώτη ευκαιρία θα τις διαλύσω.. Τελικά όντως δεν σκέφτομαι , διαμαρτύρομαι. Τρεις και τρία η ώρα.. όλοι κοιμούνται, βλέπουν τα όνειρά τους να διαλύονται. Εγώ κοιτάζω έξω, τον ουρανό, το αστέρι εκείνο που μου φωνάζει, εκείνο που μια μέρα θα πετάξω και θα το κάνω δικό μου. Θα ξαναπετάξω..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-07-2011