Το πλυντήριο

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένα πλυντήριο που όλο βουίζει,
μέσα στο σπίτι μου με ξεκουφαίνει,
ένα πλυντήριο, σκέτο μαρτύριο,
τις ώρες όλες μου, συνέχεια πλένει.

Κόσμος πάει κι έρχεται σ’ αυτό το κτίριο,
γύρω-τριγύρω μου στριφογυρίζει,
κλείνω την πόρτα μου, βλέπω έναν κύριο,
ψάχνει την έξοδο και με φοβίζει.

Αν είχα χρήματα για μετακόμιση,
θα ’φευγα δώδεκα, θα ’φευγα μία,
θα ’φευγα μιάμιση, θα ’φευγα δυόμιση,
μπορεί να φώναζα κι αστυνομία.

Πλύντρες κακάσχημες, κούκλα καμία,
παίρνουνε τα παλιά και τα κουρέλια,
τα μεταξένια μου τα ρούχα που ’χα,
μ’ αφήνουν τσίτσιδο, βάζουν τα γέλια.

Ένα πλυντήριο που όλο βουίζει,
πνίγει στο θόρυβο τα χαχαχούχα,
ένα πλυντήριο, σαν μεγαθήριο,
πλένει ασταμάτητα, στοίβες με ρούχα.

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-07-2011