Ηρθε ο καιρος

Δημιουργός: curious

A happy vicar I might have been two hundred years ago,to preach upon eternal doom and watch my walnuts grow .E.B.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ποσος χρονος απομενει, κλεψυδρα αναποδογυρισμενη,

σταζει και καιει ο υδραργυρος, βουλοκερι που σφραγιζει.

Και το γυαλι σου σπαζει και το γυαλι σου θρυμματιζει,

χρονε, αχρονε.



Ποσο ακριβα η ζωη κοστιζει ; Τοσο - οσο, το ιδιο και σε παλατι

και σε καλυβι. Τοσο-οσο, παντα η ζωη κοστιζει. Ποσο διαρκει ;

Οι μερες της αριθμημενες, ψιλοκομμενη αμμος, οσα χωραει μια

παλαμη, μεσα απο δαχτυλα ανοιχτα, η αμμος παντα θα γλιστρα

κι ο χρονος ξεψυχα σε γυαλινη κλεψυδρα και το γυαλι, σου

θρυμματιζει τη ζωη.



Αναποδογυριζει ο κοσμος και ο καιρος ακοιμητος, παντα

ζωες συντομες, περαστικες θ' αποκοιμιζει. Ποσο αποτιμαται ο

κοπος; Τοσο-οσο ο κοπος παντα θα κοστιζει και σε παλατι

και σε καλυβι. Και δεν αλλαζει η τιμη, η τιμη - ατιμητη- παντα

την κορυφη αγγιζει. Μα την ακμη της κορυφης, χρονε ποιος

την οριζει ;Οσα χωραει μια παλαμη, μεσα απο δαχτυλα ανοιχτα,

η αμμος ψιλοαλεσμενη, παντα θα γλιστρα, στου χρονου,

τ 'αχρονο λιοτριβη. Κι η μοιρα με χαμογελο πλατυ, τον κοπο

της αποζητα, να πληρωθει -τ ' αλεστικα- για οσα το χερι της

οριζει.



Κι ο ανεμομυλος του χρονου, ο πετρινος, συνθλιβει τη ζωη,

για να τραφει ξανα, για να τραφει ολοκληρη η γη, ψωμι απ'

την ιδια τη ζωη - να ζυμωθει- για να τραφει ζωη. Κι ο

ανεμομυλος ο πετρινος, αλεθει πετρινα και πετρινα συνθλιβει.




Ποσα σακια γεμιζει ;Τοσα - οσα, ολα αριθμημενα. Ποσο ;Οσο,

o κοπος σου παντα κοστιζει. Αλεθεις χρονε, αλεσες κι εμενα,

κι απ' το προσφαγι, κοψε με μαχαιρι πετρινο και κερνα.

Κι η μοιρα με χαμογελο πλατυ, τον κοπο της αποζητα να

πληρωθει -πρωτη- για τ 'αλεσμα. Για οσα το χερι της οριζει.

Ποσο ;Τοσο - οσο, παντα η ζωη κοστιζει -απειρα μηδενικα-

Ηρθε καιρος για να τραφει ξανα, για να τραφει η ιδια η ζωη,

κοψε και κερνα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-07-2011