Γυμνός προσ-κύνησα τον Θεό μου

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

καλό μας ξημέρωμα συν-ταξιδιώτες...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν φόρεσα πολύ-χρωμα ρούχα...



Με την σκέψη διάφανη πλησίασα...



Η ψυχή κρέμασε το πανωφόρι σε ένα αστέρι...



Φτερούγισε δίπλα σου...



Κι αυτή γυμνή...



Πάλεψα με την παγωνιά της νύχτας...



Γκρέμισα με τα μάτια το σκοτάδι...



Να σου χαρίσω φως...



Το ταπεινό φως το δικό μου...



Έσυρες τα δάχτυλα στα τσάμια...



Παρα-σύροντας σκόνη στα κύτταρα...



αγκάλιασες μια τεράστια βιτρίνα...



Χαμο-γελούσες σε άψυχες κούκλες...



Αφηνόσουν σε λινά χρώματα...



Ανα-ζητούσες αόρατες ανάσες...



Περ-πατώντας σε μονοπάτια που έκαιγαν...



Γυμνός πέρασα δίπλα σου...



Κι εσύ κρύφθηκες στο πέρασμα της αλήθειας...



Ρολά κατέβασες στην όραση...



Χάθηκες μέσα στο φτηνό σου φόρεμα...



Εκεί έκρυψες ότι δεν είχες...



Δραπέτευσες σε μια μαύρη θάλασσα...



Αφαιρόντας την ζωή σου...



Γυμνός προσ-κύνησα τον Θεό μου...



Ξε-δίπλωσα προσ-ευχές και σώθηκα...



Απομακρύνοντας την ψευδ-αίσθηση...



Που έντυνες με παγωμένες ανάσες...



Γυμνός σαν μικρό παιδί...



Αντίκρισα έναν άγγελο...



Άπλωσε τις φτερούγες του...



Χάιδεψε τρυφερά την ψυχή μου...



Κι απο-δράσαμε αγκαλιασμένοι...



Από την γύμνια της ψυχής σου...



Στέλιος Κ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-07-2011