Κλεψύδρα

Δημιουργός: Ηλιοστάλαχτη, Ζωή Μαριάννα Κασαμπαλή

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πίσω απ το πρώτο χαμόγελο

Της μέρας,

Έψαξα να βρω ήλιο

Και στα χέρια μου

Χύθηκε χρυσός.





Κοίταζα την κλεψύδρα

Επίμονα κοιτούσα,

Τους κόκκους μετρούσα

Σα να ‘ταν στιγμές

Όλη η ζωή μου εκεί

Λες και δεν θα πρόφτανα

Άλλες να μετρήσω.



Κι όταν έμαθα

Πόσο απέραντος είναι ο ουρανός

Στους αιθέρες ξεχύθηκα

Με μια σκέψη.

Ελεύθερο πουλί

Που τον άνεμο δάμασα

Λες και δεν θα ξαναπετούσα

Μα τα φτερά μου

Ήταν γερά.





Ανεκτίμητος ο τελευταίος κόκκος

Που μ’ έμαθε ν ‘αγαπώ,

Ν’ αγαπώ τη ζωή

Και τον άνθρωπο.

Όταν η κλεψύδρα τελειώσει,

Αυτός ο στερνός κόκκος

Είναι εκείνος που θα θαυμάζω.

Θα μετρώ, θα ξαναμετρώ…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-07-2011