Ιοίλιος 1974-εν βρασμώ-(επεισ 6) Δημιουργός: marakos poureitzer, ΜΑΡΙΟΣ ΖΑΜΠΙΚΟΣ http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Collections&act=details&collection=1048 Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Ο ήλιος σκαρφάλωσε γοργά στα ύψη , καψαλίζοντας αμείλικτα τα πρόσωπα και τα γυμνά μέλη των επίστρατων..Μια νεκρική σιγή είχε για τα καλά στοιχειώσει το αεροδρόμιο.Γύρω τους δεν έβλεπαν ίχνος αεροπλάνου, λες και είχε ανοίξει η γη κάτω απ τα φτερά τους και τάχε καταπιεί.Προφανέστατα τα είχανε οδηγήσει στους χώρους διασποράς και με δίχτυα παραλλαγής τα είχανε καμουφλάρει ώστε να μη φαίνονται από ψηλά.Τα μαχητικά έτσι κι αλλιώς ήτανε ασφαλή κάτω απ τα τολλ τους με τους πιλότους μεσα σ αυτά ώστε σε δυο λεπτά να βρίσκονται στον αγέρα.Ακόμα και τα φίδια έπαψαν να σέρνονται ανάμεσα στα πόδια τους.
Τα βάτα που βρίσκονταν ολόγυρα τους, σκόπιμα δεν είχανε αποψιλωθεί, ώστε να «μισοκρύβονται» τα τετράδυμα ανάμεσα τους, αλλά και να χρησιμοποιούνται τα κλαδιά τους για στοιχειώδες καμουφλάζ στα μπόφορς.Την προηγούμενη νύχτα είχανε αφήσει νερό μέσα σε μια σκουριασμένη κονσέρβα, για να ξεδιψάσουνε οι φαρμακερές οχιές ,ώστε να μη μοιραστούν στο βραδινό ύπνο τους,τους μουσαμάδες μαζί τους.
Ήτανε μια χρήσιμη συμβουλή του επικεφαλής του φυλακίου έφεδρου σμηνία ,που τότε έκανε τη θητεία του στο αεροδρόμιο και γνώριζε όλα τα είδη του ζωικού Βασίλειου που τον συντρόφευαν.
Ξαφνικά είδανε να πλησιάζει στο φυλάκιο ένα τζίπ μ ένα σμηναγό στη θέση του συνοδηγού που με τις χειρονομίες του ,τους έδινε να καταλάβουν πως είχανε τελειώσει τα ψέματα.«Γρήγορα όλοι τον ατομικό οπλισμό τους !» φώναζε περνώντας από κάθε φυλάκιο.Από κει και πέρα ο επικεφαλής του φυλακίου έβαζε φτερά στα πόδια και έσπευδε να ενημερώσει τους επικεφαλής των αντιαεροπορικών.Οι επίστρατοι τότε μαζι με τον επι κεφαλής τους ,αφήνοντας κάθε τους ασχολία στην άκρη, έσπευσαν στο φυλάκιο για να παραλάβουν τον οπλισμό τους.«Ίσως γίνουνε ρίψεις αλεξιπτωτιστών» σκέφτηκε καθώς του φορτώσανε ένα οπλοπολυβόλο μπρέν και δυο γεμιστήρες. Επι τέλους δεν θα ήταν άοπλος και για παρέλαση.H τρέλα δεν πάει μόνο στα βουνά, αλλά πλανάται και πάνω απ τα πολεμικά αεροδρόμια όπως διαπίστωσε στη συνέχεια.Η ζέστη αφόρητη εκείνο το μεσημέρι, σκληρή δοκιμασία για σώματα και ψυχές
«Eπί των όπλων!», η διαταγή που δεν ήθελε ν ακούσει κανένας τους,μεταδόθηκε από στόμα σε στόμα, κάνοντας τους ηλιοψημένους μάχιμους να σκαρφαλώσουν σαν τις μαϊμούδες επάνω στα κοχλάζοντα αντιαεροπορικά μπόφορς,αλλά και τα τετράδυμα αντιαεροπορικά,που πλαισιωμένα με τεσσερα πολυβόλα μπράουνιγκ ,υποχρέωναν τον άτυχο χειριστή τους,που βρισκότανε στριμωγμένος και μόνος μέσα στο θωρακισμένο κλουβί του,να ψήνεται στην κυριολεξία.Τα πάντα καίγανε κάτω απ τον ήλιο σε τέτοιο βαθμό ,που ήδη τα πρώτα εγκαύματα έκαναν εμφανή την παρουσία τους στα ακάλυπτα χέρια,στις πλάτες και στο στήθος.Σκίστηκαν μαντίλια και φανέλες και γίνανε επίδεσμοι για να προστατεύσουν τις παλάμες που ήδη είχανε βγάλει φουσκάλες.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-07-2011 | |