Το παιδί που ξύπνησες

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απόψε κατάφερες να ξυπνήσεις μέσα μου
το πεισματάρικο παιδί που ήμουν.
Πήρα λοιπόν τη χαλασμένη θλίψη μου
και προσπάθησα μανιωδώς να τη φτιάξω.
Στο είπα! Τα καταφέρνω καλά με τα παιχνίδια.
( Μακάρι να μπορούσα να πω το ίδιο και για τους ανθρώπους.)

Κούρδισα -που λες- τα μάτια μου
να κοιτάξουν στεγνά μια τελευταία, δική σου φωτογραφία.
Χαμογελούσες παραδόξως.

Έσβησα γρήγορα τον υπολογιστή.
Ανεπιθύμητα γι’ απόψε δεδομένα.
Προτίμησα να ακονίσω τα μολύβια μου
στη γαμψή ματαιοδοξία της υπομονής μου.

Όλα διαγράφονται με το πάτημα ενός κουμπιού, ψιθύρισα.
Πεινούσα για Fast-food συναισθημάτων
κι ήταν ο μόνος τρόπος να ξεγελάσω τον εαυτό μου.
«Παιδί της εποχής μου» δεν έλεγες;
Ποτέ δεν στάθηκα ικανή να σε διαψεύσω.

Να’ χε Θεέ μου και η καρδιά έναν διακόπτη
να τον πατάω κάτι στιγμές σαν αυτή…

Αυτοεθίστηκα στην παρόρμηση μου.
Μη με παρεξηγείς
Όσες φορές κι αν έκαψα τα αρνητικά των στιγμών μας
στην τέφρα φωτοτύπησα τη νοσταλγία.
Δείξε κι εσύ την κατανόησή σου…

Είχες δεν είχες… Το παιδί το ξύπνησες…
Και τώρα, χωρίς μια καληνύχτα
ή ούτε καν το παραμύθι πως το σκέφτεσαι
πώς θες να κλείσει μάτι;
Περασμένα μεσάνυχτα.
Το παιδί μεγαλώνει.
Μπορεί και να’ ναι η σκιά του στον τοίχο
την ώρα που τραβά τη σκανδάλη.
Αύριο αν έρθεις σου υπόσχομαι, θα το’ χω θάψει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-07-2011