Έρωτας κολασμένος

Δημιουργός: mytilinia, georgia simini

Κάτι για να ρεπάρουμε!Καλημέρα:)))

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΕΡΩΤΑΣ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΣ

Kαρδιά μου σ' αποθύμησα
αγκαλιά να σε κρατήσω
το ξέρεις, το προσπάθησα
πολύ, για να σ' αφήσω.
Τον εαυτό μου έπεισα
κανείς πια δε με καίει
και αν με άλλη εσύ βρεθείς
εγώ θα είμαι οkey.

Σου άνοιξα παράθυρα
σου άνοιξα και πόρτες
μια άλληνε να πας να βρεις
να πάψουνε οι νότες.
Μα σαν σ' ακούω να μου λες
με άλλη δεν σ' αλλάζω
καίνε του νου μου οι αντοχές
σε θέλω, σου φωνάζω.

Αυτό θα' ναι το τέλος μας
το λέω την κάθε ώρα
μα μόλις πίσω εσύ γυρνάς
εγώ γίνομαι λιώμα.
Τώρα το παραδέχομαι
πόσο μ' εξουσιάζεις
κι ας λες πως αντιστέκομαι
όταν με πλησιάζεις.

Το ένιωσα απ' την αρχή
στα μάτια σου το είδα
πως δεν θα είσαι της στιγμής
ούτε μια καταιγίδα.
Μωρό μου πως τρελαίνομαι
και μόνο που κοιτάζεις
φωτιά βάζεις στο σώμα μου
σαν άλογο καλπάζεις.

Τα χέρια μου κρατάς σφιχτά
και γω το πιόνι σου είμαι
κι όσο κι αν λέω δεν μπορώ
η σκλάβα σου θα είμαι.
Και κει που παραδίνομαι
πάλι σου λέω φεύγω
εγώ δεν είμαι κανενός
γι' αυτό σου λέω φεύγα.

Μα πάνω που την πόρτα μου
ανοίγω για να φύγω
με ένα σου σινιάλο εσύ
με πείθεις για να μείνω.
Αδύνατον να σ' αρνηθώ
τα πάντα μου σου δίνω
και αν μου φύγεις τώρα εσύ
εγώ εδώ θα μείνω.

Θα είμαι δω όταν γυρνάς
πηγή, να ξεψιψάσεις
γι' αυτό μου λες μωράκι μου
πως δεν θα με ξεχάσεις.
Με χίλιες δυο κι αν τριγυρνάς
εμένα δεν θ' αφήσεις
γιατί εμένα έτυχε
αλήθεια ν' αγαπήσεις.

Ρωτάς δειλά και τρυφερά
αν σκέφτομαι λιγάκι
εμείς οι δυο μωράκι μου
να κάνουμε παιδάκι.
Τους πάντες όλους αγνοείς
και μένανε γυρεύεις
μήπως σου λέω μωράκι μου
λιγάκι κοροιδεύεις;

Και κει καπνός μου γίνεσαι
και λέω ουφ, πάμε γι' άλλα
μα πριν προλάβω να χαρώ
σε βλέπω πασ' τη σκάλα.
Με σκέφτεσαι, με αγαπάς;
ρωτάς απεγνωσμένα
και εγώ αφήνω τις ντροπές
και δίνομαι σ' εσένα.

Αυτό δεν είναι έρωτας
αυτό λέγεται πάθος
ο κολασμένος έρωτας
θαρρώ, είναι μεγάλο λάθος.
Μα αφού κανείς μας δεν μπορεί
το πάθος μας να κόψει
άστο μωράκι κι όπου βγει
και όπως ξημερώσει.

Ζήσε λοιπόν όπως το θες
και κάνε και παιχνίδια
κανείς να κόψει δεν μπορεί
ετούτη τη συνήθεια.
Εμείς οι δυο ταιριάξαμε
κι αυτή είναι η αλήθεια
κολλήσαμε και γίναμε
ολόιδιοι με στρείδια.

ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΙΜΙΝΗ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-08-2011