Η ψυχή του βουνού

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Την ψυχή του βουνού τη θαμμένη,
στου βουνού θ’ αφουγκραστείς την κορφή,
που θλιμμένη για πάντα θα μένει,
μα δε θα καίγεται σένα καρφί.

Μόνη σου θα κοιμάσαι, στο δάσος πλάι,
κι όπως θα μουρμουράει, δε θα φοβάσαι,
μόνη θα νοιώθεις, αλλά δε θα ’σαι,
το δάσος στο σκοτάδι, θα σού μιλάει!

Θα γελάς ευτυχισμένη,
με μια λάμψη πελιδνή στη μορφή,
πόσους πόθησες κι είν’ πεθαμένοι,
μα δε θα καίγεται σένα καρφί.

Μόνη σου θα κοιμάσαι, στο ρέμα πλάι,
κι όπως θ’ αργοκυλάει, δε θα φοβάσαι,
μόνη θα νοιώθεις, αλλά δε θα ’σαι,
το ρέμα στο σκοτάδι, θα σού μιλάει!

Εκκλησάκια, βωμοί και τεμένη,
«μητέρα, κόρη, γυναίκα, αδερφή»,
ετοιμάζουν την ταφή σου στην ξένη,
μα δε θα καίγεται σένα καρφί.

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-08-2011