Ιατρικό ανακοινωθέν

Δημιουργός: jaxlarus, Ι. Λάζος

Η αντιβίωση τελείωσε. Τέρμα το διάλειμμα. Πίσω στα δικά μας. Λυπάμαι αν απογοητεύω το φιλόμουσο κοινό...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μου το έφερε μεσάνυχτα, τέλη Δεκέμβρη
Το κράταγε στην αγκαλιά του,
σπαργανωμένο σ' ένα ρετάλι
Πράσινο, αν θυμάμαι καλά. Ναι, πράσινο ήταν…
Ένα κοριτσάκι — πόσο να 'ταν; Εφτά; Μπορεί κι οχτώ
Μικρούλι. Αδύναμο. Θανατερά ωχρό.
Έτρεμε το χειλάκι του
Έσταζε βροχή

Εκείνος με κοίταζε
Είχε μια τέτοια ικεσία η ματιά του…
Τον λυπήθηκα

Την διασωλήνωσα αμέσως
(Τόσα σωληνάκια σ' ένα τόσο δα κορμί…)
Της χορήγησα ορό — αρνιόταν να τραφεί
Απανωτές μεταγγίσεις…
Εκείνος ήταν συμβατός και — κυρίως — πρόθυμος
Όλες οι λειτουργίες με τεχνητή υποστήριξη


Εκείνος συνέχεια από πάνω της

Δυο χρόνια αγγελοθωρούσε
Μέρες μέρες, είν' η αλήθεια, έπαιρνε τ' απάνω της
Μια-δυο φορές διέκρινα κάτι σαν χαμόγελο
Ίσως ακούσια σύσπαση
Ίσως να το φαντάστηκα
Ίσως να μου το υπόβαλε εκείνος

Τελευταία είχε πάθει υποτροπή
Όταν τον άκουσα να σπαράζει, κατάλαβα

Έπιασα την καρωτίδα της
Τίποτα
Τίποτα…
…

Εκείνος περίμενε
Μα τι περίμενε, λοιπόν;
Να του επιβεβαιώσω αυτό που ήξερε;
Του το επιβεβαίωσα:

— Λυπάμαι, κύριε Δημητρίου…
Η Ελπίδα σας απεβίωσε
Ήταν θνησιγενής, κύριε Δημητρίου
Το ξέρουμε κι οι δυο καλά!
Έχετε καμιά προτίμηση ως αιτία θανάτου;

Τι να του πω;
Αφού κι οι δυο την είχαμε δει:
Μπήκε στο θάλαμο τάχα με χίλιες προφυλάξεις
(Ούτε εγώ, ούτε κι εκείνος
της φανερωθήκαμε)
Έτσι απλά
(Ούτε εγώ, ούτε κι εκείνος
κάναμε οτιδήποτε για να την εμποδίσουμε)
τράβηξε τον αναπνευστήρα
(Ούτε εγώ ούτε κι εκείνος
τη θεωρήσαμε φονιά)
κι έφυγε

— Γράφτε: εξάντληση
— Γράφω.
Και…, κύριε Δημητρίου:
Κοιτάξτε να ζήσετε εσείς
Κι ανοίξτε ένα παράθυρο!
Σαν πολλή θανατίλα πλάκωσε εδώ μέσα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-10-2005