Χωρίς τίτλο

Δημιουργός: Γιώργος Βογιατζής

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θα 'θελα να τα ζήσω όλα απ' την αρχή

Να σε ξανάβρω παιδούλα -ακόμα-
φορώντας το ροζ φουστάνι
με τ' άσπρα λουλουδάκια
με τα μαλλιά λυτά ως τη μέση
κρατώντας στις χούφτες σου
τις πεταλούδες
-τόσες πεταλούδες
όσες απ' τα στήθια σου θ' αφήνεις φωνές-

πιο εύθραυστη από μια υπόσχεση
πιο αθώα απ' το μάτι του ελαφιού

Να σε ξανάβρω, μετά από χρόνια
μέσα σ' ένα ρόδινο σύννεφο
στεφανωμένη
με το φως απ' τ' όνομά σου
κρατώντας σημαιούλες γιορτινές
-όπως ο άνεμος θα πλέκει τα χέρια του
μέσα στα δικά σου-

πιο όμορφη απ' την ιαχή μιας αστραπής
πιο γελαστή απ' το ναι της μαργαρίτας

(τότε,
μη φοβηθείς να ψάξεις μες στα μάτια μου
μη φοβηθείς ν' ακούσεις τη σιωπή μου
γιατί τα μάτια κι η σιωπή θα σου μιλήσουν
για όλα αυτά που τα χείλη δεν θα σου πουν ποτέ)

Κι όταν θα έρθει η εποχή
που η γραμμή του ορίζοντα θα γίνεται θολή
εκεί
στους κήπους με τις πορτοκαλιές
θ' ανταμώσουμε ξανά
θα περπατάμε ο ένας πλάι στον άλλον
θ' ανάβουμε φεγγάρια
ή θ' ανάβουμε κόκκινα λυχνάρια στον ουρανό
και θ' αγκαλιάζουμε τα φιλιά
τα πουλιά
τ' αστέρια
κι ένα μπουκέτο από αγγέλους

πιο δυνατοί από έναν κομήτη
πιο δυνατοί από έναν δρόμο εσπερινό

καθώς οι εραστές θα σμίγουν στο πρώτο φιλί
καθώς οι εραστές θ' αψηφούν το τέλος

θα 'θελα να τα ζήσω όλα απ' την αρχή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-10-2005