Φεγγάρι Αυγουστιάτικο

Δημιουργός: ΜΝΗΜΩΝ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΛΤΕΖΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

20.50΄45΄΄ 13-14/8/2011

Φεγγάρι Αυγουστιάτικο, σαν κρεμαστή γιρλάντα,
επάνω στα ερείπια της Τροίας της αρχαίας,
σ’ Αιγαίου κύμα πέλαγους θαλάσσια βεράντα,
σα νύμφη ασημόλαμπρη, μυστήριας κι ωραίας,

έφεγγες κι ήσουν τ’ άστρο μας και της νυχτιάς η Μοίρα,
Μούσα, Γυναίκα κι Άνεμος κι η θηλυκή η αύρα,
του έρωτα που κύλαγε στο Σύμπαν σα πλημμύρα,
ηδονικά βελούδινος στην Ορφική του λαύρα

κι ήσουν μαζί μια έφηβη και μια μεστή γυναίκα,
π’ ανάδευε το είναι της παλλόμενη στο φως της
και λικνιζόταν γύρω μας μία και τρεις και δέκα
και χίλιες τόσες άναβε πεθύμιες ο παλμός της

κι ήσουν εκεί και χόρευες στις πέτρες των Καβείρων,
με γυμνωμένα πέλματα ξυπόλητη στ’ αστέρια,
σα μεθυσμέν(η) ιέρεια στην πλεύση των ονείρων
και θήλαζες στον έρωτα της γης τα Καλοκαίρια

και πάνω στα χαλάσματα της Θρακικής της Ζώνης
κι έστρεφες γύρω άνεμους ασημομυρωμένους,
καθώς μονάχα συ τ’ αντίθετα σαν όμοια ενώνεις ,
μες σε βραδιές αχνόλαμπρες με ίσκιους μεθυσμένους,

στ’ Αυγούστου τα αρώματα και τα λευκά ξωκλήσια,
που λαμπυρίζουν σ’ έρημα νησάκια τους καημούς μας
και γίνονται οι μάρτυρες σε γάμους και βαφτίσια
και κάποτε Του Πλάστη μας μετρούν τους στεναγμούς μας

κι ήσουν εσύ Πανσέληνος πανώριας μελωδίας,
που γέμιζες το Σύμπαν μας με νότες ασημένιες
κι ήσουν μαζί σαν ήρωας αρχαίας τραγωδίας
και η πνοή σ’ ανθρώπινους πλανήτες αχυρένιους……

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-08-2011