Δυσαρμονία

Δημιουργός: zpeponi, Νικος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πόσο θλιμμένα είν’ τα μάτια σου απόψε,
σαν δυό κεριά που αργολιώνουνε και στάζουν.
Την μια στιγμή με πανικό κοιτούν τον πόνο
και την επόμενη: Κι αυτόν τον αγκαλιάζουν.

Ποιό ξωτικό μέσ' στη ψυχή σου τριγυρίζει.
Τι περιμένεις, τι προσμένεις, τι διστάζεις.
Από την μια, ο ουρανός σου ψιθυρίζει.
Από την άλλη μες τα κρίματα βουλιάζεις.

Φτηνό γυαλί, τα σωθικά σου κομματιάζει.
Βαδίζεις χρόνια, μα δεν ξέρεις που βαδίζεις.
Σαν το παλιό, που πια εσκούριασε, γρανάζι
και μεθυσμένος -ξημερώματα- λυγίζεις.

Ξέχνα την μοίρα, την πικρή ντροπή σου διώξε!
Όλους εκείνους που συνέχεια σε δικάζουν.
Αν επιμένουν να σε πούνε δολοφόνο:
Σκότωσε μέσα σου αυτά που σε τρομάζουν!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-08-2011