το πρωτο σου το κυμα

Δημιουργός: Αστρογιογγι

Χρονια Πολλα σε ολους!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Σαν σπαει το κυμα πανω σου
για πρωτη φορα
και μενεις ορθιος
ολη η γνωση του κοσμου
σε διαπερνα
και με τρελλη χαρα
στεκεις ακομα ... σπαζοντας το επομενο

χαμογελά
διδασκεται τις νερινες μορφες
μα σαν το κυμα δυναμωνει
ποσο ευθραυστος αισθανεται
για πολλοστη φορα
κι ολη η γνωση του κοσμου
ενα καρυδοτσουφλο
που ανακαλυπτεις μεσα σου...
χαμογελα παλι
κι οτι κομματιαζεις , επιπλεει γυρω σου
και μεσα , τοτε αποζητα
ν' απλωθει εξω
στα πρασινογαλανα νερα της σκεψης
σε ολες τις διαστασεις
τοτε νιωθει να επιστρεφει
σαν το στυμμενο σφουγγαρι στο βυθο
αναπνεεις ξεχειλιζοντας την ουσια σου
απορροφωντας εκεινη την ιδια
μα αλλαγμενη , αφου γνωρισε τον εξω κοσμο
διαφανα
αντιδωρο του δωρου της

Το Φως σε ολες τις μορφες του
δεν στοιχειωνει τις σκιες σου
μα νανουριζει τις φωτοσκιασεις των ονειρων σου
ετσι μεσα σου δυναμωνει
κι απλωνεται στον χωρο και στον χρονο
καθε στιγμη
σαν γλυφει το κυμα

Μεγαλωσε πια
δοκιμαζει τις αντοχες του
το τοξο και το βελος
σωμα που δονειται
σαν σχιζει το κυμα χαμηλα
στην βαση ... εκει στην ριζα του
σαν εισχωρεις και σε καλυπτει ολοκληρο
την απειροελαχιστη στιγμη τα ματια σαν ανοιγεις
της ζωγραφιας της,την Μορφη θορρεις
μ' αφρους στ' ανοιχτο-σκουροχρωμα νερα του
κι ολη η γνωση του κοσμου
το παλεμα σ' ανταριασμενη θαλασσα
το γδαρσιμο στον βυθο της
το πιωμα , το ζεσταμα , το κρυο της...
Τοτε αποζητας να επιστρεψεις μεσα σου
σαν γινομενο φρουτο συγκρατεις
το φοβο της πτωσης , πριν απλωθει
τον σωνεις απ' το πνιξιμο , για να ξανασταθεις
να ξαναδεις...ξανα και ξανα το ιδιο
κοιταζοντας με αγρια χαρα και σπαζοντας
το πρωτο σου το κυμα...[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-08-2011