Οπως τα αστέρια του ουρανού

Δημιουργός: Yiola

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια φλόγα εχω για σενα στην καρδια που ποτε δεν λεει να σβήσει.
μια με διώχνεις και με αποπερνεις
μα σαν θα ρθω και θα σε δω τυχαια τα πανω κατω φέρνεις.

Κανεις κινήσεις που μετα τις μετανιώνεις
λες λογια που μετα δεν εννοεις
της καρδουλας μου φτερα της δίνεις
με μια σου αγγαλιά...

Τι το θελες και με ακολούθησες, δεν ήταν σωστό..
πως το παθες και το κανες την σιγουρια σου να ρισκάρεις...;
Και σαν πίσω στις θέσεις μας θα πάμε
ανετος και γελαστός θα σε παρουσιάσεις.

Και με ένα αλλοκοτο θράσος θα μου ψιθυρίσεις στο αυτί
πως θέλεις να με δεις...
και εγω σαν αφελής τυπάκι θα απαντίσω, και εγώ..

Μα σαν θα βγει ο ήλιος
και θα χαθούν τα αστερια απο τον ουρανό
ετσι θα φύγεις και εσύ...θα σβήσεις σαν αστρο απο τον ουρανό μου
....σαν ξημερώσει μερα..
σαν ξημερωσει η μερα..όλα θα τα διαγραψεις..
ειτε με μια συγγνώμη είτε με την σιωπή..

Πως την είδες φιλε μου;
την καρδια μου να κανεις περιβόλη;
ποιος σου δωσε το δικαίωμα απλα αναρωτιέμαι..
της πόρτας της καρδιάς μου έχεις το κλειδί
και παντα την ανοίγεις όταν θέλεις εσύ.

Δικαίωμα δεν έχεις να με ξαναπληγώσεις,
ουτε τα ματια μου να κάνεις να δακρύσουν
Προσπαθησα να σε απομακρύνω
μα είναι δυσκολο το αισθημα να χειριστείς..

Την καρδιά μου ράγισες για ακόμα μια φορα
και το μπαλακι έριξες σε μένα..
Ποσο θα θελα να σε εβλεπα ξανα
μα μονο να ξερα πως θα 'τανε για αιώνια.

Ετσι πήρα την απόφαση
το τέλος μιας και ξέρω,
εσενα να μην συναντήσω
όσο τρελλα και αν το θέλω
θα είναι καλύτερα για μένα μετά
που μόνη θα με αφήσεις
με την γνωστή δικαιολογία.

Μα τι χαζι που είμαι αφού ο ανθρωπος μυαλό δεν αλλάζει
τι θελω και πιστευω στις αυθορμιτες κινήσεις σου...
φευγεις ξανα και με αφηνεις σαν φτερο στον ανεμο να εωρούμαι και να αναρωτιέμαι
αραγε θα σε συναντήσω;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-08-2011