Ατσάλινα μαχαίρια

Δημιουργός: nikosl

Γράφτηκε πριν μια δεκαετία περίπου σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής μου όπου σ αυτή την πολύ μεγάλη προσωπική δυσκολία που πέρασα οι περισσότεροι άν όχι όλοι μου γύρισαν την πλάτη.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αστέρια που λάμπουν στο σκοτάδι
σαν μαχαίρια ατσάλινα λαμποκοπούν
βυθίζονται αργά στο σκοτεινό πηγάδι
οι φλόγες απαυγάζουν ,σφυροκοπούν.
Μα είναι αυτό το φως απόμακρο
παγερό και άθλιο εξασθενημένο
σπίθες στο σκοτάδι από τσακμακόπετρες
η τελευταία πνοή του πεθαμένου.
Τέτοια τα νοιώθω τα φώτα ‘δικών μου'
των π' αγαπώ και λεν πως μ' αγαπούν κι εκείνοι
τέτοια άθλια και παγερά αισχρά τα μάτια τους
στην άγνοια βυθισμένα
φλόγες πετούν ,φλόγες που ζουν
μονάχα μια στιγμή
και δύναμη δεν έχουν να ζεστάνουν.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-10-2005