Η περούκα της αράχνης

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γέμισε πάλι το τασάκι με τσιγάρα
Ψάχνει ο καπνός ένα παράθυρο να βγει
Φεύγουν οι μέρες σαν τον ήχο απ’ την κιθάρα
Σ’ ένα ραδιόφωνο που ψάχνει ακροατή…

Δεμένες οι αναμνήσεις στο λιμάνι
Σ’ ένα παγκάκι χαραγμένη μια καρδιά
Ένα φεγγάρι στριμωγμένο στο ταβάνι
Μοιάζει σαν σπίρτο που αγκαλιάζει τη φωτιά..

Στάζει η νύχτα καλοκαίρι πικραμένο
Κάτι πιο μέσα σου ραγίζει σα γυαλί
Είναι φορές που ζεις σε χρόνο ξεχασμένο
Σαν μια στιγμή που ζει μονάχα μια στιγμή…

Έξω η πόλη μεθυσμένη και πουτάνα
Σκορπάει αρώματα και γλύφει ερημιές
Φυσάει απόψε και το πάει τραμουντάνα
Βαριές οι ανάσες σαν αγάπες νηστικές…

Γυρνάει το σπίτι μου το βράδυ μεθυσμένο
Αυτές οι ώρες είναι πάντα πιο γυμνές
Είναι ο φόβος μας καράβι βυθισμένο
Ένα φιλί χωρίς κουβέντες πρωινές…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-08-2011