με λένε ελιά

Δημιουργός: el. hal, Χαλβαδακη Ελένη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάτω απ' τα μαύρα σύννεφα

ή κάτω από τονήλιο

μπορώ να ζήσω μόνη μου

δίχως κανέναν φίλο.

Γιατί έχω μέσα μου σπηλιές

με μνήμες αιωνίων

που ασπάζονται την δόξα μου

που έχει βαρύ φορτίο...

Αντρίκια στήνω το κορμί

κι αν κάποτε λυγάω

εγω τον πόνο μου βαστώ

και στην ψυχή τον πάω.

Χρόνους πολλούς και αιώνιους

μου δώσανε να ζήσω

σε μια πατρίδα που κανείς

δεν μου είπε να αγαπήσω

Ματώσαν τα κλωνάρια μου

και κόλλησαν στην πλάτη

μαύρισαν όλοι μου οι καρποί

που είναι χυμούς γεμάτοι

Το λάδι μου σκορπίζεται

σε χάρτινες σακούλες...

όπου στα του χέρια του ενός

του χρήματος ο κορεσμός

μου φέρνει αναγούλες!



Με λένε Ελιά!
Και νοιάζομαι

το λάδι μου να δώσω
μα να το δώσω στην ζωή
για να 'χω δόξα και τιμή
και να μην μαραζώσω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-08-2011