Μες στον οντά

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Γράφτηκε στις 24.12.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μες στον οντά, π’ όλο κεντά
και π’ όλο πλέκει νήματα,
μόνη μιλά, μόνη απαντά,
μόνη σέρνει τα βήματα.

Τα βήματα να πάει, να ’ρτεί
κι η κουβαρίστρα ατύλιχτη,
μια Κυριακή, κοντή γιορτή
και μια Δευτέρα αμείλιχτη.

Είναι λωλή και το φιλί,
δεν το χαρίζει σ’ άλλονε,
μόν’ σ’ έναν ξένο, στην αυλή
κι η μάνα της τη μάλωνε.

Κι η μάνα της κρατεί κλειδί
και την κλειδώνει μην τον δει
και τη σφαλνά κι αυτή σπαρνά,
στο φως εκεί, με το δαδί.

Κι ένα πουλί παρακαλεί,
για να τού στέλνει γράμματα
και το πουλί πικρολαλεί
και την κοιτάει κατάματα:

«Θα σύρω μια, θα σύρω δυο,
θα σύρω τρεις για να τον διω,
μετά τραβά γι’ ανατολή,
καινούργια αγάπη τον καλεί».

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-08-2011