Κίνδυνος πυρκαγιάς

Δημιουργός: Jorlin

Ορεξιογόνο...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το ποτάμι κυλά μουρμουρίζοντας σιγανά
Το υγρό, κελαρυστό σονέτο του
Μουσκεύοντας με τ’ απαλά φιλιά του
Την πυκνή βλάστηση στις όχθες
- Τι υγρασία αυτή τη νύχτα! –
Τα τρυζόνια τραγουδούν γλυκά
Ρουφώντας με απόλαυση το χυμό των λουλουδιών
Τι υγρασία
Κι όμως
Δεν κρυώνω

Πέρασε αναπάντεχα απ’ τα λημέρια μας
Κεφάτο, γελαστό το Παρελθόν
Μας άφησε γλυκά που στάζανε σιρόπια
Τυλιχτά, κυλινδρόμορφα μπακλαβαδάκια
Κορνεδάκια φίσκα στη σαντιγύ
Μπαμπάδες ποτισμένους μες στο ρούμι
Κι οι δυο τα φάγαμε κρυφά
Καχύποπτα μα άπληστα
Δίχως ο ένας στον άλλον να τ’ ομολογήσουμε...

Δεν κρυώνω
Γιατί τότε τρέμω;
Του Θεού ο οργασμός φεγγοβολεί
Απάνω στον καθάριο, νυχτερινό ουρανό
Ολόγυρά μου ορθώνονται αγέρωχα τα δέντρα
Δακρύζοντας ρετσίνι κι ένοχα αρώματα
Θυμάμαι μια σπηλιά με σταλακτίτες
Όπου άγγιζα εκστατική
Της γης την πιο απόκρυφη κι αιώνια
Αθάνατη επιθυμία...
...

Έπρεπε
Να ‘χαμε φύγει μακριά μας
Όσο πιο μακριά γινόταν από μας
Είναι επικίνδυνο, καλέ μου, το Παρελθόν
Από τότε που σύναψε σχέση ερωτική
Με τη Μνήμη την Επιλεκτική
Μα είμαστε τώρα μαζί – τυχαία θαρρείς –
Σ’ αυτό το δάσος που στα δυο το σχίζει
Σα στιλέτο νερένιο το ποτάμι
Μαζί
Αποφεύγουμε να πούμε έστω μια λέξη
Μια λέξη
Μια έλ-ξη
Έλξη;
Γυρνάμε ταυτόχρονα πλάτη
Κι οι καρδιές μας εξακολουθούν να χαιρετιούνται με αγωνία
Πίσω απ’ τα πλευρικά οστά μας
Σα δυο αθεράπευτα ερωτευμένοι
Πίσω απ’ τα κάγκελα μιας φυλακής διπλής

Αν σ’ αγαπώ ξανά
Δεν πρέπει να στο πω, όχι
Να σε διώξω μακριά αν σ’ αγαπάω πρέπει
Γιατί είσαι αραχνοΰφαντος
Όπως εκείνος της αράχνης ο γυαλιστερός ιστός
Κι εγώ μέλλει ξανά να σε διαλύσω
Σαν πεταλούδα που αρνείται εκεί πάνω να πιαστεί

Αν μ’ αγαπάς ξανά
Δεν πρέπει ούτε καν να το σκεφτείς, όχι
Τράβα την καρδιά σου μακριά από μένα
Όπως τραβούν με το λουρί το πεισματάρικο σκυλί
Φεύγα
Σύρε σε μια πιο ακίνδυνη αγάπη
Σε μια ολότελα άλλη πόρτα

Μα όμως είμαστε τώρα μαζί
Σ’ αυτό το δάσος
Κι έχει τόση υγρασία απόψε
Και
Κανείς μας
Δεν κρυώνει

Ν’ ανάψω ένα τσιγάρο
Αστράφτει στα χέρια μου το σπίρτο
Κίνδυνος πυρκαγιάς
Ανάβω
Όχι τσιγάρο, καλύτερα όχι
Κίνδυνος πυρκαγιάς
Σ’ ακούω να πλησιάζεις
Τα γυμνά πόδια σου στο νοτισμένο χώμα
Πυρκαγιά Μνήμης Επιλεκτικής
Να καίμε όλα τα άσχημα γελώντας παρανοϊκά
Κίνδυνος πυρκαγιάς!
Μ’ έχεις φτάσει
Κι αν σ’ αγαπώ ξανά τότε θα πρέπει...
...
...
Θα γεννήσω απόψε για σένα
Μια λίμνη
Να πλύνεις το πρόσωπό σου
Κι έπειτα γύρνα πάλι αν θες
Με βλέμμα πιο καθάριο
Και κλείσε το μάτι
Σε τούτο το δύστροπο Παρόν
Και στο αβέβαιο το Μέλλον
...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-08-2011