H σοφίτα

Δημιουργός: χρηστος καραμανος, ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ

ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΣΕ ΣΟΦΙΤΕΣ!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στου παλατιού σου τη σοφίτα έζησα πράματα,
εκεί το κάναμε, με πάθος, ως τα χαράματα,
την θάλασσα αντικρίζαμε και το ηλιοβασίλεμα,
υπέροχο που ήταν, της καρδιάς σου, το φίλεμα.
-
Λείπανε όλοι από το σπίτι κι ήμασταν μόνοι,
σου τόκανα, όπως χτυπάει το σίδερο στ αμόνι,
η απόλαυση που νοιώσαμε, ήταν πολύ ακραία,
τα συναισθήματα, που ανταλλάσσαμε ήταν πηγαία.
-
Τα πράσινα τα μάτια σου, πέταγαν σπίθες πολλές,
του μυαλού μου οι φωτογραφίες, πάντα γυμνές,
τα δυο κορμιά μας με υπερένταση, τάδωσαν όλα,
πάνω στης σοφίτας, την ωραία αναπαυτική καριόλα.
-
Οι γλάροι πέταγαν κι ευχαριστιόντουσαν μαζί μας,
τους άρεσε που έβλεπαν, το, με χυμούς, φιλί μας,
ο ήλιος έφευγε βάφοντας ένα υπέροχο τοπίο για μας,
το έβλεπα, πως του άρεσε, που εμένα προτιμάς.
-
Στη σοφίτα, σου έβαλα το δαχτυλίδι του αρραβώνα,
και σούπα θα σε λατρεύω, σαν θεόπνευστη εικόνα,
κανένα σίχαμα, δεν θα σου ξαναμαυρίσει την ζωή,
εσύ είσαι των αισθημάτων μου, η αστείρευτη πηγή.
-
Μου άρεσε που αγνάντευα, την φύση απ την σοφίτα,
και μύριζα της γλάστρας σου, την ωραία μαργαρίτα,
σαν τα μαλλιά μου χάιδευες, ένοιωθα την ψυχή σου,
και λαίμαργα εισέπραττα, τα πάντα απ το κορμί σου.
-
Τα αστέρια κάνανε χορούς και πέφτανε στη θάλασσα,
και σε ότι μου ζητούσες, χατίρι δεν σου χάλασα,
αυτή η ένωσή μας, καθρεφτιζότανε στον ουρανό,
κι αμέσως έγινε το αστέρι του, το πλέον φωτεινό.
-
Η σοφίτα υποδέχθηκε, έναν μεγάλο έρωτα αληθινό,
στην πολύ μεγάλη αγάπη μας, είπε το συμφωνώ,
κι έτσι προσμένω πάλι, στον ωραίο χώρο να βρεθώ,
και ότι ευχαριστήθηκα πολύ, να ξαναευχαριστηθώ.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-09-2011