Μπόρα

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Μπόρα[/B]

Έχουν τα σύννεφα γιορτή κι εγώ κρυώνω
μ’ ένα πουκάμισο λινό παντού βρεγμένο,
χρόνια το κρύο μες στα κόκαλα μπηγμένο
χρόνια τα θέλω μου, με πρέπει τ’ ακυρώνω.

Έχουν οι ώρες την ανάσα τους σπασμένη
γυμνό τοπίο την ψυχή μου καθρεφτίζουν,
πυρακτωμένες σιωπές με νανουρίζουν
και μιας κιθάρας η φωνή η βραχνιασμένη.

Γδαρμένος ήχος τσαλακώνει τον αέρα
μπόρα απ’ τα βάθη της ψυχής θαρρείς ξεσπάει,
αλμύρας άρωμα το σώμα μου τρυπάει
κι αλάτι γλύφει τις πληγές μου κάθε μέρα.

Έχουν τα σύννεφα γιορτή κι εγώ μια θλίψη
μέσα στης άδειας πολιτείας τα σοκάκια.
Ρίχνω τη στάχτη στης πλατείας τα τασάκια,
ξέρω το βλέμμα σου κι απόψε θα μου λείψει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-09-2011