Η πιο γλυκιά λύτρωση

Δημιουργός: Kostas Houston, Κωνσταντίνος Φ. Βελιάδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε μίσησα [B]σήμερα[/B] μ΄ένα μίσος αρχέγωνο.
Που δηλητιριάζει κάθε σπιθαμή της ψυχής μου.
Μετατρέπει σε αψέντι το αίμα μου,
περνά απ’ την καρδιά και την αποτελειώνει.

Σε μίσησα όπως ο λεπρός τις πληγές του.
Όπως το δάσος το γλύψιμο της φωτιάς.
Όπως ο ταξιδιώτης τον αντικατοπτρισμό
ανύπαρκτων νερών μέσα στην έρημο.

Τόσο ολοκληρωτικά σε μίσησα [B]σήμερα[/B]:
Όσο ένα ταλαίπωρο σκαρί μισεί το κύμα.
Όσο το αγρίμι απεχθάνεται το κλουβί του
και ο δύτης την έλλειψη οξυγόνου.

Είναι κατάντια τούτο ‘δω το μίσος.
Αποξένωση από την Αγάπη, τον πλάστη μου.
Κατάρα χειρότερη κι απ’ αυτήν πού ‘βάλες πάνω μου
Η ίδια κατάρα που κουβαλάς [B]και [/B]στους δικούς σου ώμους.

Ξάφνου σε λυπάμαι! Όπως ο Σαμαρείτης τον Ιουδαίο.
Όπως το σύννεφο τη διψασμένη γη.
Γίνομαι ο καλός σου πλησίον και σε βοηθώ.
Μετατρέπομαι σε απαλή βροχούλα και σε ξεδιψάω.

Κι [B]Aυτή [/B]είναι η πιο γλυκιά λύτρωση.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-09-2011