Το παράπονο του Άγνωστου Στρατιώτη

Δημιουργός: John Fenix

Περίεργο πράγμα. Όποτε οι Έλληνες πολεμιστές ελευθέρωναν την πατρίδα από τους φανερούς εχθρούς…αναλάμβαναν οι Έλληνες πολιτικοί να την ξανά σκλαβώσουν, βάζοντας τους πολεμιστές της ελευθερίας φυλακή.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το παράπονο του Άγνωστου Στρατιώτη

Είπες Ελλάδα μου, ελευθερία η θάνατος
Πώς να πεθάνω πρέπει, για να’μαι αθάνατος
Το αίμα μου να χύσω στον αγώνα ,με έπεισες
Πάντα σε ελευθέρωνα ,μα σκλάβα έζησες


Όποτε ζήτησες, ζωή και αίμα ,εγώ σου έδινα
Στο κάλεσμα σου την ζωή μου, στην παρέδινα
Σε άγριων ζώων τις κοιλιές ,βρέθηκε το κορμί μου
Η πέθανα σε φυλακές ,που μ’ έβαλαν οι εχθροί μου


Γλυκιά Ελλάδα μου ,δεν μου’ πες την αλήθεια
Και σένα κοροϊδέψανε ,σου είπανε παραμύθια
Άδικα πέθανα για σε ,σκλάβα που είσαι ακόμα
Δεν σε ελευθέρωσα ποτέ ,άδικα είμαι στο χώμα


Αίμα και σάρκα έδωσα εγώ , ελεύθερη να είσαι
Εσύ στα χέρια όλων αυτών, αιχμάλωτη κρατείσαι
Δεν είναι κάτοχοι αυτοί ,κάποιας Ελληνικής αξίας
Σε σκλάβωσαν Ελλάδα μου, οι διαχειριστές ελευθερίας



Σε εμένα δώσανε τιμή ,τσολιάδες να περνάνε
Και πάνω μου οι πολιτικοί, εσε να ξεπουλάνε
Δεν σε ελευθέρωσα, απ’ τους αληθινούς εχτρούς
Δεν σε ελευθέρωσα ποτέ ,απ’ τους πολιτικούς.


John Fenix

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-09-2011