Φοροκαταιγίδα

Δημιουργός: Σωτήρης Τσιλ, Σωτήρης Τσιλίκας

αυθόρμητο ανεπεξέργαστο κείμενο, για μελλοντική επεξεργασία

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

18-09-11 Σωτήρης Τσιλ
Φοροκαταιγίδα

Οι Φόροι πέφτουνε βροχή, χωρίς ανασαμό.
Βρόγχοι, θηλιές σα μέγγαινη, που σφίγγουν το λαιμό.

Μην είναι όνειρο κακό, μην είναι εφιάλτης;
Δεν είναι όνειρο κακό, δεν είναι εφιάλτης.

Οι Εφιάλτες βγήκαν παγανιά, ν' αλώσουνε τη χώρα.
Στο ραντεβού που έδωσαν την μαύρη ετούτη ώρα.

Σ΄ όλο τον κόσμο τρέχουνε και στήνουνε παγίδες.
Στον ζωντανό πλανήτη μας και φέρνουν καταιγίδες.

Παντού θηλιές, παντού πνιγμοί, τις αντιδράσεις πνίγουν.
Παγκόσμια κυβέρνηση, νέων, αρχαίων ερπετών, το πρόσωπο θεσμίζουν.

Κι εμείς τώρα τι κάνουμε για μας, τον ουρανό, τη γη και τα παιδιά μας;
Καρτερικά υπομένουμε, το παίζουμε λαγοί ή ακούμε λογική και την καρδιά μας;

Αν κλείσουμε τα μάτια μας, πλακώνουν λογής τα τρωκτικά στις καταιγίδες.
Το τρέξιμο ανώφελο, οι λαγοί αιμόφυρτοι χτυπιούνται στις παγίδες.

Οι Δον Κιχώτες μοναχοί, βούτυρο στο ψωμί τους.
Και άλλοι κοιτάζουν, χωρίς να δουν θανατερή, τη βόλεψή τους.

Τώρα χρειάζεται όραμα, ηθική, νου, σύνεση, γνώση και καρδιά
Όλοι μαζί, μες στη ζωή, φράγμα να γίνουμε για την πατρίδα και για τα παιδιά.

Όλοι μαζί στο ιντερνετ στο φως, ιδέες, διαδώστε.
Και στις πορείες τρανταχτά ή σιωπηλά, τις τύχες σας ενώστε.

Όλους μαζί, μας τρέμουνε. Χτυπούν, όσοι είναι μόνοι.
Όλοι στο φως μαζί να μένουμε. Φευγιό αυτοί, γιατριά να δουν οι πόνοι.

Ίσως για άλλους, όλα αυτά να είναι παραμύθια.
Και για άλλους να φαντάζουνε σαν να μην είναι αλήθεια.

Το αδύνατο, για άλλους δυνατό, όπως στις Θερμοπύλες.
Τότε που φράγμα ανθρώπινο το στήναν ... Λεωνίδες.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-09-2011