Προσκλητήριο

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τις νύχτες κάνω προσκλητήριο
και συγκεντρώνονται μπροστά μου,
«παρών!», αντιλαλεί το κτήριο
κι όλοι έχουν, όλοι, τ’ όνομά μου.

Ναι, τ’ όνομά μου και το επώνυμο,
μακρύς κατάλογος για μένα,
μα δε θαρρώ πως θα ’ταν φρόνιμο,
να μην τους προσκαλώ έναν-ένα.

«Παρών!», «παρών!», ώσπου τα μάτια μου
βαραίνει ο ύπνος και κοιμάμαι,
κλείνω με τάξη τα κιτάπια μου,
μη λείψει κάποιος τους, φοβάμαι.

Προσκλητήριο,
ταρατατά,
σιωπητήριο,
ταρατατά,
σβήνουν τα φώτα μετά,
μαύρο το κτήριο.

Κι αν κάποιος λείψει λόγω θάνατου,
ποιος θα ’ναι, πώς θα τόνε λένε,
ποιος θα το πει στη δόλια μάνα του
και ποιοι γι’ αυτόνανε θα κλαίνε;

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-09-2011