Θλίψη

Δημιουργός: morrissey

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Νιώθω μια θλίψη στη καρδιά που δεν μπορώ,
Ποτέ, σε άνθρωπο, για εκείνη να μιλήσω.
Και με το βλέμμα μου σκυμμένο περπατώ,
-Δεν έχει τίποτα πια ο κόσμος να αντικρίσω-
Τον νου στο χθες όλο γυρνώ κι έτσι γερνώ.

Μα οι άνθρωποι όταν μου μιλούν, χαμογελώ
Και με ευγένεια θα τους καλησπερίσω.
Κανείς δεν ξέρει το φρικτό μου μυστικό.
Κι απόψε διάλεξα να τους παραπλανήσω
Και μες το σπίτι μου να τρέξω να κρυφτώ.

Εκεί, στην μνήμη μου, για λίγο, επιστρέφει,
Αυτή η λάμψη των μαλλιών της η ξανθή.
Γίνεται ρεύμα που το σώμα μου διατρέχει,
-Θαρρείς και ρέει εντός μου πάλι η ζωή-
Το χέρι απλώνω. Λείπει. Και η τάση πέφτει.

Ξέρω! Τα χείλη της δε θα ξαναφιλήσω.
Δεν θα χαθώ μες την ματιά την παιδική.
Αντί για εκείνη διάλεξα να αμαρτήσω!
Δεν ζητιανεύω ούτε άρτο, ούτε κρασί.
Δικό μου αίμα και κορμί θα κοινωνήσω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-09-2011