Φάρος

Δημιουργός: Τσακίρη Χαρά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αυτή η αγάπη δεν παλιώνει, δε γερνάει
Είναι σα φάρος κι εγώ πλοίο στ’ ανοιχτά
Βλέπω το φως σου μα να ‘ρθω πίσω δεν φτάνει
Έχω μπαρκάρει για ταξίδια αλαργινά

Καράβια βλέπαμε γοργά να ξεμακραίνουν
Σου ‘λεγα «έτσι θ’ ανοιχτώ κάποια βραδιά»
Κι εσύ γελούσες, το ‘ξερες ότι φοβόμουν
Το μπλε της θάλασσας που κρύβει μοναξιά

Ήρθανε μέρες δίχως άνεμο και κύμα
Ήρθανε νύχτες άδειες από παφλασμούς
Κι ένα πρωί μάζεψα άγκυρες, κουράγιο
Σάλπαρα μόνη μου γι’ άλλους προορισμούς

Τώρα κοιτώ το φως σου που όλο ξεμακραίνει
Και μου κουνάς άσπρο μαντήλι απ΄ την ακτή
Όσο κι αν σου ‘γνεφα για να μ’ ακολουθήσεις
Εσύ με κοίταζες με βλέμμα απαθή

Πως το κατάφερα να φύγω, δεν το ξέρω
Και πως το μπόρεσες και μ’ άφησες κι εσύ
Τώρα κοιτιόμαστε και όμως δε σε ξέρω
Ο φάρος σου έσβησε μαζί με μια ζωή.


Μουσική / Ερμηνεία : Αποστόλης Κεμετζής

http://www.youtube.com/watch?v=cufK2k1XNJw

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-09-2011