Εμμετρη νυχτωδία

Δημιουργός: dr.rockthan, θανασης κρουσταλης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][I][I](...πενθώ τους νάρκισσους με ανάσες...)



Φύσηξε η μέρα, κι ήτανε σάμπως
να μην την έζησα- πάλι θλιμμένος-,
τα χλωοβλέφαρα κλείνει ο κάμπος,
να αποσταθεί μαυροντυμένος.

Και φέγγουν έρωτες που αναβλύζουν
τις άγιες ώρες τους, σε μια στιγμή,
μεσ΄ τα ξερόφυλλα,π΄αργοθροίζουν
κάτω απ΄τ΄αστρόφωτο, το ασημί.

Ωδη θαρρείς παράξενη ,-σαν σκύρτημα σολίστα-
απόψε η νύχτα επέλεξε ,πάνω στα δυο της χέρια,
κι ειναι γλυκό τ΄αγκάλιασμα, στης πλάσης της την πίστα,
καθώς η γη ΄ρωτεύτηκε, τη λούνα κι τα ΄στέρια.

Σαν το κοιτάζω, ξαγρυπνώ, ω!! νύχτωμα κερένιο
ποια θλίψη απόψε ζήλεψε, εμένα να ζυγώσει..,
κι ολο αγγίζω το αστροφώ, το μελοφιλντισένιο
που ο κάμπος θα ΄ρωτοτρωπεί, μέχρι να ξημερώσει.



Θανάσης Κρουστάλης[/I][/I][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-09-2011