Αλντιλ! Συνέχεια από το προηγούμενο.(8)

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Αλντιλ! Συνέχεια από το προηγούμενο.(8)</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Αλντιλ! Συνέχεια από το προηγούμενο.(8)</b><p>Δημιουργός: ferelpis, <i>αρτέμης  αξαρλής</i><p><i> Για τους λάτρεις των μυθιστορημάτων!</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p><br />
<br />
Ο Εωσφορήμ  στην ξαφνική του έπαρση  βλέποντας  και  κάτι ανάμεσα  στα υπόσκελλα  του  να υπερμεγεθύνει  έκανε μερικά  βήματα  πίσω  λέγοντας ταραγμένος.  Τι , που το πας?  Δεν πιστεύω  να σου περνά απ’ το μυαλό…. <br />
«Ο Βελζεβούλης  που τον είδε  να  βάζει την ουρά  στα  σκέλια  τρομαγμένος, έσκασε  στα γέλια  πριν  του φωνάξει.<br />
Ξεχειλωμένε  παχαιοεντερίτη,   μη φοβάσαι  και πλησίασε, σήμερα δεν αιμομικτιάζω!  Και, πού σαι.  Δε θέλω να μου στενοχωριέσαι  καθόλου τι  συγγενάκια  είμαστε.   Ξαναρίξε  όμως  λιανή  επανάληψη  από το προηγούμενο  να καταλάβω,  περί  ποίας  ποσότητας και ποιότητας …γρασόμιζα  ομιλούσες?  <br />
«Ο  Εωσφορήμ  που ήξερε  την αδυναμία του Βελζεβούλη  για τα θηλυκά αιδοία,  ιδιαίτερα τα …αγνά, άρχισε να …ξετυλίγει  το πλάνο, Α’  ρίχνοντας τις πρώτες  δελεαστικές προτάσεις»!<br />
Προ ολίγων ωρών παρέλαβα  δύο σπάνιες  παρθένες!  Θα στις πασάρω να τις ξεπαρθενιάσεις!<br />
Έτσι  η συνεργασία  αρχίζει να αποκτά   ενδιαφέρουσες αποχρώσεις    αποκρίθηκε, « γεμάτος  πονηρή  μοχθηρία»   ο Βελζεβούλης  γλύφοντας  τα ακόρεστα  οφιόχειλα του,  με την  αιχμηρή  του  φολιδόγλωσσα!<br />
Ωστόσο,  για μια τόσο  δύσοσμη  ιστορία,  κάτω μάλιστα  από τη μύτη του Σειτάν,  δε νομίζεις  ότι  δύο… παρθενομητρίτσες  δεν αρκούν?<br />
«Ο  Εωσφορήμ   νευριασμένος  για τον  εκβιασμό, μα …κρεμασμένος  απ’ τα  κριάροκέρατα του  αύξησε τη πρώτη  προσφορά αναπτύσσοντας το πλάνο, Β»!<br />
Επί πλέον,  σου δίνω και  δεκαπέντε  άσπιλους πρωκτούς  να τους βυθομετρήσεις,  είσαι  ικανοποιημένος?  <br />
Μμ’  ανάβει κάποιο  φως στο τούνελ,  μα πάλι, πιάσ’ τ’ αυγό και κούρευτο! <br />
Με… φουλαρισμένος νεύρα  ο Εωσφορήμ  αντιγύρισε  έντονα!<br />
Τι άλλο ζητάς  κακομούτσουνε,   ξώφαλτσε σφετεριστή της κακίας,  πες το  ξεκάθαρα?<br />
Μωρή  παρδαλή τσουτσουνόγρια!  Μη φανταστείς και τίποτε ιδιαίτερο  να,  σκεφτόμουν… <br />
Αμόλα  το  λοιπόν ανεξάντλητε  σκουπιδοφάγε,   τι σκέφτεσαι?<br />
Έλεγα, δηλαδή  …. ονειρευόμουν,  μια  νεκρομαιζονετίτσα   χιλίων τετραγωνικών  στο  ακρογιάλι  της  αιματοβαμμένης  λίμνης!<br />
Ξέρεις πόσο  ηδονίζομαι  να ακούω  φρικαλέες   κραυγές  και να εισπνέω   βδελυρή  αύρα,   αποπνιγμένων!<br />
Ένεκα  βέβαια  της  λίμνης δεν θα έλεγα όχι  και για  ένα  εκατοντάμετρο πολυτελές  ατμοπλοϊκό!<br />
Βέβαια,  δε θα αποποιούμουν  και ,ένα  τριάντα  τοις  εκατό  επί των εισπραχθέντων, τόσα  νοθόπουλα  έχω  να ταΐσω!<br />
Πάλι, αν νομίζεις  πως  δεν γίνεται, «και  έκανε  πως  φεύγει»  να μη σε πιέζω! Εναποθέτω το πρόβλημα επί των ισχύων σου  και  ματάγιαχαραντάν!  <br />
«Ο  Εωσφορήμ  φουρκισμένος  από  τις παράλογες  απαιτήσεις  του κόντεψε να σαλτάρει  μα, μπροστά  στο ενδεχόμενο να βρεθεί  ξεφτιλισμένος  και κρεμαστός  σαν  χιλιοτρύπητο   κωλολάγινο,  «κάνοντας  και τη ανάγκη  φιλοτιμία»  αποδέχτηκε, με ασήκωτη καρδιά  μερικώς, τα  αιτήματα»! <br />
«Το μόνο που ίδρωσε να καταφέρει,  ήταν  να  περιορίσει  στο  δέκα  τοις εκατό το ύψος της  απαίτησης  σε μετρητά!»<br />
Υπογράφοντας  αβλεπτεί  το σχετικό  επιμνημόσυνο  προσύμφωνο, «δίχως να   καταγράψει  ούτε, μια επιφύλαξη»  παραχώρησε  αυτοστιγμής  τους  άρτι αφιχθέντες  παρθενόπρωκτους,  την  έπαυλη και  το  υπερπολυτελές  κότερο!<br />
Ο  Βελζεβούλης  πλήρως  ικανοποιημένος  άρχισε  να …σερβίρει  το μεγαλεπήβολο,  δελεαστικό  και  εφαρμόσιμο  κατά την άποψη του σχέδιο το  οποίο  όπως  κατά την ανάπτυξή  εξήγησε,  θα απέφερε τεράστια κέρδη σ’ αυτούς και ισόβια ευημερία στη κόλαση! <br />
Χρειάζονταν  μόνο!  Μια θυσία, με το σύνηθες  θύμα!  Έναν  φευγάτο,  το κατάλληλο  δόλωμα   και  δύο  ελαττωματικούς !! <br />
Γαμψώνυχη  της δεκάρας  αυτό μου θυμίζει  κάτι παραπλήσιο  σαν το σχέδιο του Μεφιστοφελή, με το Φάουστ η κάνω λάθος?   <br />
Μαλακοψώρομπούκωμα!  Εκείνο  ήταν απλοϊκό!  Χώρια που απέφερε  μια ψυχή όλο κι’ όλο  κι’ αυτή επί πληρωμή!<br />
Εγώ σου  μιλώ  για  πακτωλό  ψυχών  και μετρητών.  Θα το κατανοήσεις  καλύτερα,  «φώναξε ερεθιστικά  ο  Βελζεβούλης»  σαν  δεις τους ζωντανούς  που η  ζωή τους θα μετατραπεί  σε κόλαση  να  …αποποιούνται  άρον, άρον τα συμπράγκαλά  τους  επιδιώκοντας  να αναγορευτούν σε  μακαρίτες!! <br />
Και, πως φρικαλέο κολοβακτηρίδιο,  προεξοφλείς κάτι τέτοιο?<br />
Αφού ρε  ξεσκισμένη περγαμηνή  θα έχουμε μετατραπεί  σε …παράδεισο!!<br />
 Έτσι,  παρά τη …προσωπική   έχθρα,  «κι’ ενώ  κατά βάθος  ο εις  περιέλουζε  τον άλλο, με τα πιο   αισχρά  κοσμητικά  επίθετα»  επισφράγισαν  την  κολασμένη  συμφωνία,  σφίγγοντας  συναινετικά,  τα φρικώδη  …βρωμόχερα  τους!!! <br />
<br />
Υποσημείωση:  Και, έζησαν αυτοί  εξαίρετα  στις  εν παρυφές  Αχερουσίας  λίμνης,  Άλπεις  και  μετά  ανηκέστου  βλάβης ο Ερμόλαος – Γουλί-έρμος  Τέλος!!!    <br />
Σημασία  έχει πως σκέφτεσαι, όχι τι λες!  (αρτέμης αξαρλής)<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-09-2011</td><td valign=top></td></table><br />