Μονόλογοι σιωπής

Δημιουργός: ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ, ΕΛΕΝΗ

μια γλυκιά καλημέρα στιχοπαρεάκι!!!!!!!!!!!!!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια κόκκινη κλωστή -γραμμή

διαχωριστική

απ' τη τρέλα της στιγμής

τόσο άλικη

σαν τα σέπαλα

μπουμπουκιασμένης

ροδόχρυσης αφής

όριο εξαρτημένο

απ' τη φθορά του νού

κρυμμένο

στην αφθαρσία του εωθινού.



Τα σύννεφα παραμονεύουν

στο δρόμο της υπομονής

τα δάκρυα στάζουν

στο μακρύ ταξίδι

της αντοχής'



το σκαρί πληγωμένο

κύματα ξεσπούν

κάθε τόσο

στη κουπαστή

κι ούτε ένας όρμος στοργής

να δέσει

να γλυκάνει

της μοναξιάς η προσταγή.



Το φεγγάρι μαρμαρωμένο

τ' αστέρια παγωμένα

και μια πυγολαμπίδα

τόσο φωτεινή

σα να θέλει

της ευθείας το στρατί

της τελείας τη φραγή

που μου' θεσαν

να φανερώσουν

ως δώρο ζωής.



Ακάλυπτες οι σκέψεις

φοβισμένες οι λέξεις

μπλέκονται

με το μονόλογο της ψυχής

στο άρμα της αυγής

οξυγονώνονται

στο βλέμμα της συντροφιάς

ξαναβρίσκουν τη καταγωγή τους

στης αγάπης την ευωδιά.



11/5/2011

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-09-2011