Φου

Δημιουργός: μηχανοδηγος

........πάντα έρχονται ξωπίσω άλλοι.....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Νύχια γαμψά σαν κοφτερός σουγιάς
και ράμφος ματωμένο που σκοτώνει
πετούν στον ουρανό μαύρα πουλιά
κι ο ήλιος τώρα πια δεν ξημερώνει...
Πέταγμα αργό .... μαυλιστηκό....
προμήνυμα αργού θανάτου
κι εμείς αμέριμνοι …..γυμνοί….
ζυγώνουμε …. του βαρελιού τον πάτο….
Μοιραίοι κι άβουλοι ….΄΄μικροί΄΄…..
ανάλατη τροφή….για σαρκοφάγους
κιχ ….δεν ακούγεται ….σιωπή ,
λίγδα παλιά …..ο λεκές του άγους.
Οι άρχοντες …..αρχόμενοι …
σαν ξέχειλες σακούλες με σκουπίδια
κι οι ξύπνιοι κι οι κοιμώμενοι….
μαζί τώρα ….στα ίδια τα στασίδια .
Ώρα να πολεμήσουμε .... σαν χθες….
κραυγή τρομακτική -ιαχή πολέμου-
κοράκια και κι υποτακτικοί …. για δες …
ταράζονται στο φύσημα τ΄ ανέμου….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-09-2011