Γνωστέ μου... άγνωστε... Ποιητή Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Δια-περνούν…
τα βλέμματα…
επι-δερμικά…
στις σκέψεις…
στα βιώματα…
στην ύλη…
στην ψυχή…
του Ποιητή…
αγαπούν…
μισούν…
αδιαφορούν…
προσ-περνούν…
την αφή της γραφής…
χειρο-κροτούν…
θαυμάζουν…
σχολιάζουν…
δανείζονται λέξεις…
κοινοποιώντας τες…
εντός τους…
ερωτο-τροπούν…
Κι αυτός…
δακρύζει…
χαμογελά πικρά…
αναθεματίζει τις λέξεις…
που είναι γνωστές…
μα «άγνωστες»…
σε όσους τις θωρούν…
Θυμώνει…
η καρδιά σταματά…
στραγγαλίζει την νύχτα…
ματώνει τα δάχτυλα…
κραυγάζει σαν τσακάλι…
γλύφοντας το αίμα...
στα χείλη...
τώρα…
ο Ποιητής σας…
πονά…
στο νεκρό χειρουργείο…
ξε-κινά το νυστέρι…
βαμμένο στο κόκκινο…
βίαια τα γράμματα…
απο-κολλά…
καρκινώματα…
στον ψυχρό κάδο πετά…
Διαβάσατε τον Ποιητή σας…
άγιασμα…
ταξιδέψατε…
Δεν προσέξατε…
όμως…
το περίστροφο…
την γεμάτη θαλάμη…
τις πύρινες σφαίρες…
την ομίχλη…
τον θάνατο…
που κρύβει…
στο κρησφύγετο…
με το δάχτυλο στην σκανδάλη…
της δικής του ψυχής…
Κανείς…
δεν εντόπισε…
κανείς…
δεν δάκρυσε…
Κανείς…
…
πως αυτοκτονείς…
πως πεθαίνεις…
κάθε βράδυ…
κάθε αυγή…
«φωτεινέ» μου…
γνωστέ μου…
άγνωστε…
Ποιητή…
Στέλιος Κ.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-09-2011 |