Ήταν κοινός διωγμός

Δημιουργός: θαλασσοπούλι

Όταν κάποιος θεωρεί ό,τι του κόβεις το δρόμο για να κάνει ανενόχλητος τις παρανομίες του, σκηνοθετεί το πιο σκληρό σενάριο.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήταν κοινός διωγμός

Εκείνη ψύχραιμα δεν μπορούσε να σκεφθεί
Όταν άκουσε θρασύτατα πως είχε απαξιωθεί
Το παιχνίδι τους δεν δέχτηκε να παίξει
Μια παραίτηση έδωσε χωρίς δεύτερη λέξη!
Ο αθεόφοβος είχε νικήσει πάλι
Ενός ακόμη αθώου είχε πάρει το κεφάλι.
Αυτό το άδικο σε ποια ζωή θα το πληρώσει
Κι από ποιόν θα ζητηθεί εξήγηση να δώσει.

Το πρόσωπο του στον καθρέφτη με έπαρση κοιτάζει
Με θράσος, κακία χωρίς να δειλιάζει.
Μόνον εγώ είμαι και κανένας άλλος
Σε τούτη τη γη τόσο μεγάλος.
Κατάφερα όλους να τους εξοντώσω
Και δεν έχω πουθενά λογαριασμό να δώσω.
Είμαι μεγάλος, πολύ μεγάλος
Κι εμπόδιο στον δρόμο μου δεν μπαίνει κανείς άλλος!!!!!!!!
Όποιος τον δρόμο μου τολμήσει να κλείσει,
κάποια μανούλα θα τόνε θρηνήσει.
Στην λάσπη από τα χέρια μου θα παραχωθεί
και τον ήλιο θα φροντίσω να μη ξαναδεί!!

Έπεισε τον εαυτό του πως δεν υπάρχει άλλος,
τόσο τρανός, τόσος μεγάλος,
Όποιος τον δρόμο του τολμήσει να του κλείσει
Από τον χάρτη θα τόνε σβήσει!!!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-10-2011