Γελοιογράφε,απολογήσου

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Γελοιογράφε,απολογήσου</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Γελοιογράφε,απολογήσου</b><p>Δημιουργός: marakos poureitzer, <i>ΜΑΡΙΟΣ ΖΑΜΠΙΚΟΣ</i><p><i> <a href="http://imageshack.us/f/163/85920494.jpg/" target="_blank">http://imageshack.us/f/163/85920494.jpg/</a></i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Τώρα που καβατζάρισα εδώ και κάμποσο καιρό  την εβδομηκοστή τρίτη  περιστροφή μου γύρω από τον ήλιο, έστω και με ιλίγγους, μπορώ να πω ότι απέκτησα μια μικρή πείρα από τις συναναστροφές μου με ανθρώπους κάθε ηλικίας, μόρφωσης αλλά και πολιτικής τοποθέτησης .Βίωσα πολύ λιγοστές πραγματικές φιλίες, που ακόμα και σήμερα υπάρχουνε στη ζωή μου και κάπου κάπου με θυμούνται. Γνώρισα ανθρώπους συντηρητικούς στην θεωρία και σοσιαλιστές και προοδευτικούς στην πράξη, αλλά και κάτι κουμάσια που επέσειαν «Δημοκρατικές» περγαμηνές, ενώ στην πράξη και στην νοοτροπία φερόντουσαν σαν καθαρόαιμοι χουντικοί.Παρασύρθηκα λοιπόν σαν νέος και εγώ σε κοπαδιάρικες κομπανίες με μεγαλόστομες θεωρίες, μέχρι να ανακαλύψω ότι στην ουσία δεν τις πίστευαν και με χρησιμοποιούσαν απλά για να αναρριχηθούνε  στα συνδικαλιστικά  αξιώματα χωρίς εφόδια ,με μόνο τους προσόν την ευγλωττία τους απέναντι σε όσους είχανε την παιδική αφέλεια να τους εμπιστεύονται..Από πολύ νέος (14 ετών) γελοιογραφούσα, πάντα αντιπολιτευτικά κατά της τότε επάρατης Δεξιάς ... Μέχρι τότε ήμουνα αποδεκτός απ όλους αυτούς τους ταμπελοφόρους ρεμπεσκέδες.Όμως η γελοιογραφία δεν έχει μόνιμο πολιτικό στέκι και πρέπει να αντιπαρατίθεται σε κάθε εξουσία ανεξαρτήτου χρώματος, για να είναι αντικειμενική και για να προσφέρει ουσιαστικό έργο σε κάθε άνθρωπο που υποφέρει. Κάποια στιγμή λοιπόν ήλθαν στην εξουσία και οι δικοί τους, οι κατ όνομα ¨Σοσιαλιστές¨¨ <br />
<br />
.Εγώ όμως συνέχισα να κατακρίνω μεσα από τις γελοιογραφίες μου τα κακώς κείμενα και της δικής τους διακυβέρνησης , παρά του ότι ήμουνα από τους πρώτους υποστηρικτές τους, επιθυμώντας διακαώς μια αληθινή ¨¨αλλαγή¨¨.Όμως περίμενα ο αφελής , συνέπεια σε όλα αυτά που υποσχόντουσαν όλοι αυτοί οι θεωρητικοί της κακιάς ώρας, με πρώτη την θέσπιση της ¨¨απλής αναλογικής¨¨ ούτως ώστε ΟΛΟΙ να είχανε το δικαίωμα του λόγου ενώπιον του λαού μέσα από την Βουλή.Όμως όλοι δαύτοι μόνο την ¨¨αλλαγή¨¨ στην εξουσία ευαγγελιζόντουσαν και όχι την πραγματική αλλαγή ,όπως θα διαβάσετε στην συνέχεια..Είδα λοιπόν τα όνειρα μιας ζωής, όπως άλλωστε και κάθε νέος με άδολα συναισθήματα ,να εξανεμίζονται μέρα με την ημέρα και η αναμενόμενη ¨αλλαγή¨ να παραμένει στο κατώφλι των προσδοκιών.Είδα στην αλλαγή της φρουράς στην εξουσία και στην θέση των κομματαρχών της φτιασιδωμένης πρώην ΕΡΕ ,τα κομματόσκυλα των περιβόητων πράσινων κλαδικών και το διαχωρισμό ξανά των πολιτών σε ημετέρους και μη.<br />
Νέες ταμπέλες πήρανε και δώσανε εν ονόματι μιας ¨Δημοκρατίας¨ που ο καθείς απ τους νεοκλασάτους την ερμήνευε κατά το δοκούν. Φυσικά ούτε λόγος να γίνεται για την υποσχόμενη ¨απλή αναλογική¨.Πατώντας στα χνάρια των προκατόχων τους ,έσπευσαν κατά τον καλλίτερο τρόπο να φισκάρουν το Δημόσιο με χιλιάδες υποστηρικτές τους και να επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο τις ήδη επιβαρυμένες ΔΕΚΟ. Μια καινούργια λοιπόν φεουδαρχική εξουσία, ήλθε ν αντικαταστήσει την προηγούμενη, με προοπτικές και για το απώτατο μέλλον, τόσο για τα παιδιά, όσο και για τα δισέγγονα της.Συνθήματα.Σοσιαλιστικά και ελπιδοφόρα, πήρανε την άγουσα για το χρονοντούλαπο της ιστορίας. Φυσικά η λιτότητα συνεχίστηκε και με τη νέα εξουσία η οποία εκτός των άλλων είχε την σύμπραξη και την σιωπηρή ανοχή των κομματικών συνδικαλιστών της, που πλειοψηφούσαν παντού.<br />
Εν τω μεταξύ εγώ συνέχιζα απρόσκοπτα σαν γελοιογράφος να σατιρίζω καυστικότατα τα κακώς κείμενα και της νέας διακυβέρνησης, δεχόμενος την μήνι και το κυνήγι των ¨¨δημοκρατών¨¨που την ενεργοποιούσαν  μέσα από τους συνδικαλιστικούς θώκους τους.<br />
<br />
Εκείνοι στην ουσία κυβερνούσαν και μαζί με τα τσιράκια τους,έδεναν,έλυναν και τιμωρούσαν τους αντιρρησίες και αντιφρονούντες(σας θυμίζει κάτι?).Κύλισε ο χρόνος και η εξουσία των δύο ομοούσιων εναλλασσόταν, πιπιλίζοντας μας με υποσχέσεις για "καλύτερη ζωή", αφού φυσικά την διασφάλιζαν μόνο στους "ημετέρους" των.<br />
Έβγαζα μπιμπίκια στην κυριολεξία όταν άκουγα στην εισαγωγή κάθε ομιλίας τους την εκφώνηση ¨¨συντρόφισσες-σύντροφοι¨¨που απευθύνονταν στο στενό κύκλο τους και όχι φυσικά στον ¨υπερήφανο¨ λαό, που τους είχε εξουσιοδοτήσει να τον υπηρετούν, αλλα όχι μόνο.. παραμονές των εκλογών. Σε κάθε εναλλαγή τους οι μέν παρελάμβαναν ¨καμμενη γή¨ ,τουτέστιν,¨¨λιτότητα στο διηνεκές και οι δε ¨¨χάος¨¨τουτέστιν και πάλι λιτότητα,μέχρι που κατάντησε ..αλητότητα. Ηλθε και η εποχή που ο Μέγας αποχώρησε απ την ζωή, αφήνοντας πίσω του τον διάδοχο να συνεχίσει ως νόμιμος κληρονόμος το έργο της Δυναστείας. Απ την αντιπέρα όχθη ανέμεναν με τα μαχαιροπήρουνα ανα χείρας οι άλλες δύο μεγάλες Δυναστείες.Για λίγο κυβέρνησε και ο υπέργηρος σήμερα Δρακουμέλ επιβάλλοντας πιο σκληρή λιτότητα στα στρουμφάκια,τερματίζοντας όμως άδοξα αλλά και ανακουφιστικά για το δύστυχο λαό την πορεία του .Τότε κάποιος λοιπόν που έβλεπε μόνο την μύτη του (see myti) βγήκε αρχηγός του πράσινου ασκεριού,αλλά και πρωθυπουργός, κάνοντας το ντεμπούτο του με μια «υπερήφανη» απάντηση στους Γιάνκηδες, όταν στριμωχτήκαμε σ εκείνο το κατσικονήσι ,ευχαριστώντας τους τα μέγιστα.<br />
Ακολούθησε ο "θρίαμβος" με τον Οτσαλάν, που μόνο πράσινο περιτύλιγμα δεν του βάλανε για να τον πασάρουν στους ομοζειμπέκηδες.(Στο Ζειμπέκικο οι πράσινοι υπερτερούν των γαλάζιων.).Και είπε ο λαός,<br />
«δεν βαριέσαι ας είναι,αρκεί που δεν το κάνανε οι άλλοι που δεν δήλωσαν Σοσιαλιστές» και φυσικά τους έδωσε χάρη για το χρηματιστήριο όπου εν χορώ το παίζανε παπαγαλάκια, για το ξεφούσκωμα στα λάστιχα των τρακτέρ των γεωργών για να μη ντεραπάρουν,αλλά και για τη γυμναστική με τα γκλόπ στις πλάτες των συνταξιούχων για αρθριτικά τους.Κάποια στιγμή ήλθε το πλήρωμα του χρόνου και ο νεαρός απόγονος κονταρομάχησε με τον χοντρό της άλλης Δυναστείας ,αλλά έφαγε τα μούτρα του ,παρά τους λιμούς,σεισμούς και καταποντισμούς και τα ανομολόγητα ομόλογα που τον βάραιναν .Ο χοντρός,ένα μουλωχτό και υπεροπτικό κατάπλασμα εθελουσίας μουγκαμάρας,βασισμένος στην «θεία δόξα» του «εθνάρχη» μπάρμπα του,(που μαζί με κάποιους άλλους του Κεντρώου χώρου,επέτρεψαν στους Τουρκαλάδες να ολοκληρώσουν με την ησυχία τους την κατοχή της Κύπρου ,με τον Αττίλα 2),κατάφερε να βάλει τη χώρα στο λούκι της χρεοκοπίας και της απαξίωση των ζωών μας.Σήμερα πλέον ζούμε την δυναστεία του  ποδηλατοκράτορα και Αμερικανόθρεφτου  «σωτήρα» Τζέφρυ ,εν αναμονή της πλήρους υποδήλωσης όλων μας ,στα ξένα συμφέροντα  με  το ξεπούλημα των ασημικών μας ,έναντι πινακίου φακής.<br />
Ο Θεός ,ο Λενιν ή ο Ζαρατούστρα να βάλουνε το χεράκι τους,αλλά πάνω απ όλα εμείς οι ίδιοι, αφήνοντας στην άκρη οτιδήποτε μας χωρίζει, γιατι στα τελικά θα μείνουμε με τα συνθήματα και τα αναθέματα, αλλά και με χαλκάδες στις μύτες μας,ΧΩΡΙΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗ!<br />
<br />
Μετα τιμής<br />
<br />
Μάριος Ζαμπίκος<br />
(Μαράκος)<br />
σιτεμένος γελοιογράφος <br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-10-2011</td><td valign=top></td></table><br />