Ολομόναχη

Δημιουργός: Celestia, Graciella

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ολομόναχη


Κρατώ στα χέρια τη ζωή μου…
Της δείχνω ακόμα μια φορά,
τι πρέπει ή δεν θα έπρεπε να ζήσει,
το άρωμα της δίκαια να μοιράσει…

Τρέχω στα λιβάδια που μεγάλωσα…
Στα λιβάδια που έχω σπείρει…
Τα όνειρα … τις χαρές… τις λύπες,
δρέποντας τους καρπούς της μοναξιάς…

Σκάβω στα βάθη του μυαλού μου,
αναζητώντας τις αναμνήσεις μου,
να βρω την λήθη που με άφησε….
Τη λίμνη από τα δάκρυα που έχυσα…

Στοιχειωμένες λέξεις ανείπωτες
κονσέρτο για βιολί και πιάνο
συνέχεια παίζουν στο μυαλό μου
«ancore» συνέχεια φωνάζουν….

Οι σκιές της ψυχής μου ανιχνεύουν
για μια μικρή σχισμή από φως…
Όμως μοιράζονται το αιώνιο σκοτάδι
πάντα σύντροφοι αχώριστοι..

Κι ακούγεται μες τη βαθειά σιωπή..
Η φωνή που έρχεται πάντα
βασανιστική κι αμείλικτη…
Να μου πει πως είμαι ολομόναχη….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-10-2011