Το πάθος του μετανάστη. 

Δημιουργός: CHЯISTOS P, soɯıpǝʇuǝd soʇsıɹɥɔ

από στιχοσχόλιο σε δημιουργία της Ναταλίας (το 2007)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το πάθος του μετανάστη

Η φάμπρικα του έτρωγε
σαν τέρας την υγειά του
μα ο πρόσφυγας δεν κώλωνε
και είχε τα δικά του

στις λίγες λεύτερες στιγμές
αντί να ξαποστάσει
με το σκαρπέλο σκάλιζε
ένα εικονοστάσι

μα όταν το τελείωσε
δεν είπε να καθίσει
και σκέφτηκ’ όλο το χωριό
να αναπαραστήσει

μέρα τη μέρα αδιάκοπα
και με περίσσιο ζήλο
την πατρική του γειτονιά
την χάραζε σε ξύλο

ο ιδρώτας ασταμάτητος
τον μούλιαζε σε βάθος,
μέρα δουλειά στη φάμπρικα
νύχτα δουλειά στο πάθος

και κούραση μηδαμινή
στη σκέψη της ελπίδας
που θα ‘βλεπε να ορθώνεται
τ’ όνειρο της πατρίδας

και τ’ όνειρο τελείωσε
σαν τέλειωσε η μακέτα
κι έγραψε «να ο τόπος μου»
πάνω στην ετικέτα

πάνω, στο ξύλο τ’ άψυχο
έκρυβε συγκινήσεις
σπίτια, σχολεία κι εκκλησιές
κι όλες τις αναμνήσεις

μα τέλειωσε και η ζωή
τα χρόνια είχαν περάσει
και την πατρίδα του στιγμή
δεν είπε να ξεχάσει

ποιος ξέρει ; ίσως άδικα
να είχε μαραζώσει
κι άδικα πια σε ξένη γη
είπε να μη ριζώσει

ποιος ξέρει ; ίσως δίκαια
σκεφτόταν την πατρίδα
και δίκαια στηριζότανε
στου νόστου την ελπίδα

με κάποιους τύπους σαν και αυτόν
η Ελλάδα έχει φήμη !
Τί και αυτός απέθανε ;
μας άφησε την μνήμη….

….που οφείλουμε να μην την ξεχνάμε, φίλοι μου !

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-10-2011