Με την απελπισια......καπετανιο

Δημιουργός: puzzle, τζενη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν ενα μικρο καραβι που βολοδερνει στα ανοιχτα,
ετσι πλεον φανταζει η ζωη σου τωρα πια,
μεσα απο τυφωνες περασε τωρα η καρδια ,
και η ταραχή σε συντροφευει μαζι με μια σκοτεινιά...

Στα βραχια πια τσακιστηκε η ελπιδα ενα πρωι.....
σαν βαρος και υποχρεωση δεν θελεις πια να ζεις.....
ναυαγιο για σενα ειναι τουτη η ζωη............
ματωσανε τα ματια σου απο την βουβη οργη......

Μα η απελπισια κυβερνα ........ακομα εκει στα σκοτεινα....
εκει που πνιγεται η ελπιδα απο το κλαμα της καρδιας.....
μα αν η απογοητευση γινει ..ο χαρτης τωρα της ψυχης........
χαθηκες στα δαιδαλωδη μονοπατια της σιωπης.............

Ετσι λοιπον ασπροφορουσα περπατησες πανω στην γη,
με δακρυα ποταμια ελουζες την πληγη.......
με την απελπισια καπετανιο...... ενα αδιεξοδο ο προορισμος......
ειπες τιποτα πλεον παραπανω δεν αξιζει πια να δω...

Απαιτησες .......με το θανατο να διαπραγματευτεις......
γιατι πλεον δεν αντεχεις την κατασταση αυτη...
αποκατασταση ζητησες σαν ανταμοιβη.....
και την ζωη σου εδωσες σαν ανταλλαγη......

Κουραστηκες πλεον να παλευεις με κυματα θεριά.......
και ψαχνεις απανεμο λιμανι πλεον για αγκυροβολια.......
ομως τιποτα δεν σε κραταει σάυτην την ερημη τη γη........
και αποφασισες να φυγεις προς ενα φως που λησμονει..........

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-10-2011