Η Πιατελα Τησ Γιαγιασ Με Τα Φρουτα

Δημιουργός: kleisto parathyro, Δημήτρης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κλωστές, κουβάρια· οι σκέψεις κουβαρίστρες!
Μαύρες, άσπρες, μεταξωτές!
Το κομπολόι με τις γαλάζιες χάντρες,
«το ξενυχτά» μαζί της!
Το βελονάκι, άφησε ημιτελή την δαντέλα της μαξιλαροθήκης!
…Και προοριζόταν για το νυφικό κρεβάτι της εγγόνας της!
Έγινε χρήσιμο εργαλείο για το καθάρισμα των δοντιών!
Η μεζούρα της μοδιστρικής…
κουλουριασμένο κίτρινο φίδι σε χειμερία νάρκη!
Ένα μοναχικό χαπάκι ζαχαρίνης υποδηλώνει την αρρώστια
κουδουνίζοντας σα καμπανάκι!
Ένα ωμό μύγδαλο, σφράγισε τη δαχτυλήθρα της!
Πάνω σ’ ένα τόσο δα μικρό χαρτάκι,
ο αριθμός του φορολογικού της μητρώου,
καρτερικά περιμένει την Κυριακή· κόντρα στον καιρό!
Μια διπλωμένη στα τέσσερα μέρα,
Μια μέρα δίχως νύχτα,
φυλαγμένη καλά απ’ τον καζαμία της, ρητορεύει:
ΤΡΙΤΗ, 24 Αυγούστου! ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ!
+ Κοσμά του Αιτωλού ευτυχούς ιερομάρτυρος!
«Πάντα ψηλά μεν’ η κορφή κι ας είναι χιονισμένη.
Το βράχο δέρν’ η θάλασσα, μα πάλι βράχος μένει!»
Δυο κομμάτια μπαμπάκι…μούσκεμα απ’ το δάκρυ των αστρονόμων!
….Το τελευταίο και πιο ζουμερό που κρατά φυλαγμένο,
γράφει:
«Εντολή καινήν δίδωμαι υμίν, να αγαπάτε αλλήλους»!
Ιω. ιγ΄ 34.
Βγήκα για ένα τελευταίο τσιγάρο.
Στην αυλή, το άρωμα της συλλογικότητας των χρυσανθέμων,
μου υπαγόρευε την ίδια εντολή!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-10-2011