ήτανε λίγη, τελικά

Δημιουργός: aspigon, Απόστολος Κριτσωτάκης

Kαλο απόγευμα στα φιλαράκια τα μακρινά, εύχομαι να είστε όλοι καλά, μου λείψατε πολύ πολύ, φιλάκια από την Νότιο Αφρική

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εσένα, που αγάπησα τόσο πολύ....
για σένα,που θα έδινα.... και την τελευταία μου... πνοή
φτάνει να μου έλεγες, σε παρακαλώ, μείνε..... το όνειρο μου γίνε
μα εσύ.... πήρες τα σαγαπώ μου, Και τα έσχισες, σαν χαρτί
λίγο ακόμα .... θα το κατάφερνες.... λίγο ακόμα... θα με έσπαγες,σαν γυαλί
μου έδινες μια φορά το χρόνο..... ένα χάδι ,ένα φιλί
χαιρόσουν μόνο ....να με ποτίζεις πόνο
αιμορραγούσα, κάνε κάτι........σε παρακαλούσα
μα εσύ, με βλέμμα ψυχρό και με λόγια μαχαίρια........
σκάλιζες την πληγή

Εσένα, που αγάπησα τόσο πολύ....
για σένα, που θα έδινα.... και την τελευταία μου, πνοή
φτάνει να μου έλεγες, σε παρακαλώ μείνε
φτάνει να μου έλεγες, στις χίλιες φορες, σε μισώ
να μου έλεγες, μια φορα..... σαγαπώ...........
ποσο ακόμα να υπομένω, ποσο ακόμα να περιμένω ....την ψυχρή σου καρδιά
ίσος δώσει.... λίγο ζεστασιά
έφυγα από σένα,μακριά..πριν με κατάστρέψεις τελειωτικά
δεν μου έδωσε άλλη επιλογή....ήτανε λίγη, τελικά..... η δική σου, καρδιά

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-10-2011