Ασημένιο βραχιόλι

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ανοιγόκλεισαν τα φώτα στην πόλη..
Kάποιας γύφτισσας το ντέφι μακριά
γνέθει τις μοίρες των πολλών στα βιαστικά
και το νήμα το πουλάνε γυρολόγοι
πλέκουν αγάπες που γυρνάνε στη φωτιά
και οι φλόγες ακουμπούνε στην καρδιά
και μοιάζουν όλοι
μικρά τα βάσανα θυμίζουνε θεριά
καίει η σμύρνα με χιλιάδες μυστικά
αναρίθμητα κεριά με λύπη τόση.

Περιμένω τη μάνα να ‘ρθεί
τη φωτιά να ανάψει για μένα
μα ήρθες πρώτη εσύ
και αλλάζεις σκηνές και γραμμένα.
Στο πίσω μέρος του μυαλού
μάγο έχω οδηγό
πολεμώ τα θεριά με μαύρη λόγχη.
Θα ακουστεί τ’ ασημένιο βραχιόλι
με της νύχτας αλυσίδες, να τις σπας
αν νικήσω ξανά θα σε φτάσω
με ένα πέταγμα θεού όπου θα πας.

Θα αφουγκραστώ την ανάσα της γης
φεύγω ήδη μακριά
από του δρόμου τα σοκάκια κι απ’ τα γέλια
βήματα αγγέλου σε φέρνουν κοντά
το πρόσωπό μου και η σκιά
δυο εαυτοί και η πάλη στα ευαγγέλια.
Δεν είναι σκέψη ήδη σώπασε ο νους
μέσα στις λέξεις σου θα βρω δικά μου λόγια
στην αυλή μου γυρνάς τρεις φορές
τα λεπτά θα χαθούν μες την ώρα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-10-2011