Παζλ

Δημιουργός: gthepoetc, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σ' ένα βιβλίο η μορφή σου ατενίζει,
την εμπειρία της γλυκιάς παραμονής.
Που σάν απάτησες την είδες ν' αρμενίζει,
σε κατακόκκινα νερά αποστροφής.

Ήταν ο λόγος σου που έριξε χαλάζι,
πάνω στα φύλλα της μοιραίας μας βραδιάς.
Ήταν η θλίψη μου που είδα να αλλάζει,
τα χνάρια που άφησες στο κέντρο της καρδιάς.

Ήρθες ψαρεύοντας την έλλειψη του θάρρους,
σαν παραπάταγες σε γνώριμες σκηνές.
Έγινες ένα με την πίεση του βάρους,
που μου ασκούσαν μετανοιωμένες οι ματιές.

Δεν παραμέρησα την ύπαρξη ευθύνης,
ούτε κατέληξα σε λύσεις κυνικές.
Δεν τσαλαπάτησα το είδος καλοσύνης,
που τόσο πρόστυχα απέδιδε ενοχές.

Είδα πως τίποτα ξανά δεν θα υπάρξει,
και πως η σκέψη σου συχνά δεν ωφελεί.
Την ησυχία μου ξανά δεν θα πειράξει,
το παζλ του έρωτα σαν όραμα θα ζεί.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-10-2005